tag:blogger.com,1999:blog-7605125043336054864.post6831965885986649477..comments2023-05-27T05:22:14.182-07:00Comments on SuRe aBoUt nOw: αναπορίαmarios104http://www.blogger.com/profile/02609232688176240014noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7605125043336054864.post-24289082457438168112012-12-12T08:34:29.533-08:002012-12-12T08:34:29.533-08:00@Ρόζα Σελαβή : Με τόσες εικόνες , γίνεσαι αράχνη -...@Ρόζα Σελαβή : Με τόσες εικόνες , γίνεσαι αράχνη - πόδια πολλά κι αναπηρία καμία. Μου αρέσει αυτό το πρώτο πρώτο δούναι και λαβείν και η αντίσταση. Κάπου εκεί μια ισορροπία αναζητά τους ανθρώπους της. Σε ευχαριστώ για όλα τα όμορφα! Φιλώ σε! marios104https://www.blogger.com/profile/02609232688176240014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7605125043336054864.post-41494391935230647852012-11-29T11:57:14.375-08:002012-11-29T11:57:14.375-08:00Ένας αγαπημένος φίλος μου είχε πει κάποτε:"Ση...Ένας αγαπημένος φίλος μου είχε πει κάποτε:"Σημασία δεν έχει το δούναι και λαβείν, αν λείπει το είναι, η αντίσταση".<br />Επί του θέματος βρίσκω έξοχα όσα γλυκόπικρα κατέθεσε ο Pierre Drieu La Rochelle στο βιβλίο του "Η φλόγα που τρεμοσβήνει"(εκδ. Εξάντας, σ.σ. 201, 206):<br /><br />"Αλλά δε σου 'δωσα τίποτα. Γιατί ίσως τελικά αυτοί που δε βρίσκουν τίποτα και που μένουν σ' αυτό, μη ξέροντας τι να κάνουν, θα πρέπει να ομολογήσουν αυτό που ζητούν και δεν μένει παρά μόνο ένα πράγμα: να τους το δώσεις".<br />....<br /><br />"Οι άνθρωποι δε θέλουν να δίνουν. Αλλά θα ήξεραν να δέχονται, αν ξαφνικά μάθαιναν να δίνουν;"<br /><br />...<br /><br />"Ήθελα τόσο ν' αγαπηθώ, που νόμιζα ότι αγάπησα".<br /><br />Και ο Sartre απ' το θεατρικό έργο "Οι Έγκλειστοι της Αλτόνα" (εκδ. Αιγόκερως, σελ.141):<br /><br />ΦΡΑΝΤΣ: Μπορεί να απαρνηθώ κάποια στιγμή τις φαντασιοπληξίες μου, όταν...<br />ΓΙΟΧΑΝΑ: Όταν;<br />ΦΡΑΝΤΣ: Όταν σας αγαπήσω περισσότερο απ' τα ψέματά μου, και όταν εσείς μ' αγαπήσετε παρ' όλη την αλήθεια μου. Ρόζα Σελαβήnoreply@blogger.com