Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

planitarium

Είναι μέρες που νιώθω σαν τον μικρό πρίγκηπα, 
κι ας μην είμαι ούτε μικρός, ούτε πρίγκηπας, 
πάντα τα ίδια λόγια με συγκινούν, 
οι πλανήτες, οι άνθρωποι , 
οι ατέλειές τους και οι δικές μου 
που κατορθώνω λίγο πολύ να φέρνω στα μέτρα μου, 
να ατελειοποιούμαι και να επιστρέφω στο ίδιο πάντα λουλούδι, 
στα αγκάθια του, 
στην αλεπού που με τρομάζει και της βγάζω τη γλώσσα, 
στα αεροπλάνα που αρνούμαι να επιβιβαστώ 
και στα πλοία που θα ήθελα να έχουν πάντα μια θέση για μένα. 

Πήγαμε πάλι εκδρομή στο πλανητάριο 

κι ένας πιτσιρίκος κατάλαβε 
πώς είχα χωθεί στην καρέκλα και κοιτούσα με το στόμα ανοιχτό 
αυτό το πλασματικό σύμπαν ψηλά στον θόλο. 
Κύριε, είναι ψεύτικο, μου λέει. 
Ναι, αλλά είναι δικό μου, του λέω.



Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

δευτέρα κάτι έχω # 8

αγωνία. όχι για κάτι τρομερό ή κάτι άσχημο. για κάτι μόνο ειλικρινές στις προσδοκίες του και στην αντιμετώπισή του. αγωνία όπως αυτές τις κινηματογραφικές του μετρ του είδους Alfred Hitchcock , που φρόντιζε οι μουσικές ενορχηστρώσεις στις ταινίες του, να έχουν λόγο παραπάνω να σε αγχώνουν. Διάλεξα μερικές και τις έκανα εκπομπή. Έτσι απλά.

Ραντεβού την επόμενη Δευτέρα, με κάτι λιγότερο κινηματογραφικό, αλλά εξίσου ζωντανό. 20.00 - 22.00 , στον clipartradio.gr φυσικά.




Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

δευτέρα κάτι έχω # 7

χρώματα. ή την ανάγκη τους. να μην είναι άσπρα ή μαύρα τα πράγματα γύρω μου, να έχουν και κάτι από το φάσμα ανάμεσα. και τα χρώματα αυτά να έχουν κάτι σε αποτύπωμα μέσα μου, κάτι σε αποτύπωμα έξω μου. και κοίτα που τα χρώματα βγαίνουν και σε τραγούδια για να τα σιγοτραγουδάς και να τα μεταφέρεις. 

Ραντεβού την επόμενη Δευτέρα, με άλλη διάθεση, με άλλα χρώματα , αλλά με τα ίδια χαμόγελα. 20.00 - 22.00 , φυσικά στον Clipartradio.gr



Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ανήξερα

Έλα να κάνουμε τους ανήξερους :
εγώ θα σου δίνω αγάπη κι εσύ θα με ρωτάς τι είναι
αν τρώγεται, αν έχει άκρα, αν έχει γεύση,
αν έχει οσμή ή μήπως λόγους να την έχεις πάντα πάνω σου
κι ύστερα πάλι, θα κάνεις ότι ξέρεις τι σημαίνει.
Υστερα θα μου την επιστρέφεις,
μασημένη,
δαγκωμένη ή μισοληγμένη,
σαν φάρμακο που έμεινε στο ράφι του ψυγείου
και κρίμα τα λεφτά που έδωσες
και δε τα έβγαλε ποτέ του.
Εγώ θα κάνω τον έκπληκτο,
πως δεν την άξιζα,
στον νου πως δεν την είχα,
πως δεν κοιμόμουν και πως δεν ξύπναγα
μ'αυτή την ίδια σκέψη.
Και θα καθίσω να βρω λόγους για να το πάρουμε το φάρμακο
μισοληγμένο ή μισοφαγωμένο,
κι εσύ θα πρέπει να βρεις πίστη στο ανεξήγητο.

Αν ήξερα πως η ζωή μου έχει τόση δόση ανημποριάς
θα ερωτευόμουν απ'την κούνια μου τα μάτια σου.

  

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

δευτέρα κάτι έχω # 6

ελευθερίες. από αυτές που θέλουν επιβεβαίωση, αν είναι αληθινές, αν κινδυνεύουν, αν έχουν λόγο ύπαρξης κι αν κάποιον αφορούν. κι αυτές οι ελευθερίες, θέλουν τους ύμνους τους, τις παρελάσεις, τα ανώφελα και τα ωφέλιμα, τα πατροπαράδοτα και τα επετειακά, θέλουν και τα καινούργια τους. με λίγα λόγια, οι ελευθερίες είναι ικανές να πενθήσουν, μόνο τον εαυτό τους. (τον Lou Reed δεν τον πενθούμε. έφυγε πλήρης ιδεών και έργων. και λίγο χώρο για τα τραγούδια του, χαρά μας να του δώσουμε.)

Ραντεβού την επόμενη Δευτέρα, με ανάγκη η ελευθερία να μην πάψει. 20.00-22.00 φυσικά, στον clipartradio.gr