ανήξερα

Έλα να κάνουμε τους ανήξερους :
εγώ θα σου δίνω αγάπη κι εσύ θα με ρωτάς τι είναι
αν τρώγεται, αν έχει άκρα, αν έχει γεύση,
αν έχει οσμή ή μήπως λόγους να την έχεις πάντα πάνω σου
κι ύστερα πάλι, θα κάνεις ότι ξέρεις τι σημαίνει.
Υστερα θα μου την επιστρέφεις,
μασημένη,
δαγκωμένη ή μισοληγμένη,
σαν φάρμακο που έμεινε στο ράφι του ψυγείου
και κρίμα τα λεφτά που έδωσες
και δε τα έβγαλε ποτέ του.
Εγώ θα κάνω τον έκπληκτο,
πως δεν την άξιζα,
στον νου πως δεν την είχα,
πως δεν κοιμόμουν και πως δεν ξύπναγα
μ'αυτή την ίδια σκέψη.
Και θα καθίσω να βρω λόγους για να το πάρουμε το φάρμακο
μισοληγμένο ή μισοφαγωμένο,
κι εσύ θα πρέπει να βρεις πίστη στο ανεξήγητο.

Αν ήξερα πως η ζωή μου έχει τόση δόση ανημποριάς
θα ερωτευόμουν απ'την κούνια μου τα μάτια σου.