Ολάκερος

Όταν αγαπώ, γίνομαι άλλος.

Κατηφορίζω τους δρόμους,

χωρίς να έχω στον νου μου τη θάλασσα που καταλήγω.

Ανηφορίζω τους ουρανούς,

Δίχως να σκέφτομαι

πόσοι ελεύθεροι σκοπευτές είναι ανέραστοι.

Να μην τα πολυλογώ

Δε σκέφτομαι τον κίνδυνο σου

Δεν τον υπολογίζω ως μειονέκτημα

Ούτε κι εσύ τον σκέφτεσαι.

Ανάμεσα μας όμως

ο κίνδυνος

Υπάρχει

Για να με κάνει να σ’ αγγίζω

Με γνώση των συνεπειών του νόμου.

Αν πότε πότε μ’ ακούσεις να ολιγωρώ

Είναι που κάπου στάθηκα

και μετρώ τις απώλειές μου  

Γιατί

μπορεί να σ’ αγαπώ

Αλλά θέλω κι ολάκερος να φτάσω.