αδέσποτα

ζούμε μαζί εγώ κι αυτές, 

οι λεπτομέρειες ξυπνάνε, πριν καλά καλά ξυπνήσω, 

ρουφάνε τον καφέ μου

τονώνουν τα δικά τους πρωινά.

σ'ένα διαμέρισμα χωράμε μ' έναν σκύλο,

εκείνος δεν τις πλησιάζει.

ανοίγουν τα παράθυρα,

κρυφοκοιτάζουν άλλων λεπτομέρειες

κι ύστερα έρχονται μπροστά μου κι όλα τα ξερνάνε.

χωνεύω ό,τι μπορώ.

χρόνο τον χρόνο, ένα ευαίσθητο στομάχι είμαι

μεγαλώνω κι ωριμάζει η πέψη μου.

εκείνες δε γερνούν.

στύβουν τον χυμό μου, πίνουν τις βιταμίνες μου

αθλούνται, κοιμούνται σωστά,

ερωτεύονται.

τις υπηρετώ όσο μπορώ,

μέχρι να γίνω κι εγώ λεπτομέρεια.

κάποτε τις μέτραγα,

τους έδινα ονόματα, τηλέφωνα, αγκαλιές

τώρα μονάχα κέρματα τους δίνω

αν χάνουν πού και πού τον δρόμο

να έχουν για εισιτήρια.

δεν είναι πως τις αγαπώ ή πως τις θέλω μες στα πόδια μου συνέχεια  

αλλά δε θέλω να τις σκέφτομαι αδέσποτες.