Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Χρόνια πολλά και ψεύτικα

Μέρα που τόσο ύπουλα ξημερώνει
δεν της αξίζει να λογαριάζεται για μέρα.
Καλύτερα σκοτάδι ύπουλο κ μοχθηρό
ή μήπως να'ναι ήχος απ'όνειρο ξεχασμένο...
Πάντως το φως δεν της αξίζει
κι όσο ο χρόνος της χαρίζει
μια επωνυμία σκάρτη
κανείς δε θα μπορέσει να'χει
αληθινά αυτή τη μέρα για δική του.
Αν είχες γεννηθεί τούτη τη μέρα
θα σε περνούσανε για ψέμα
ή για τρελό ή στο νου σακατεμένο,
πάντως στα σοβαρά κανείς δε θα σε είχε
ούτε θα σε λογάριαζε για σώφρων ή ευυπόληπτο
παρά θα σ'έδειχναν με δείκτη υψωμένο
σαν του χωριού το πιο μεγάλο αξιοθέατο
κι ας είχες μέσα σου το θέατρο
δεν το αξίζεις να σε δείχνουν.
Σκέψου να ζούσες μια μέρα
που όλοι φοβούνται τι θα ακούσουν,
ποιος θα τολμούσε να γιορτάσει την παρουσία σου στον κόσμο
όταν τα αυτιά τα τεντωμένα
μη γελαστούν παραμονεύουν.
Ή ποιο να είναι αυτό το δώρο
που θα στερούσε αυτή την κάλπικη ατμόσφαιρα απ'τους δρόμους
και την οσμή του φόβου απ'τους υπονόμους
ποιο να είναι τάχα μου αρκετό να σου θυμίσει αυτή τη μέρα;
Σκέψου να ζεις όμως στο ψέμα όλο το χρόνο
σαν τα γενέθλια σου να'ναι διαρκείας
κι η εξαπάτηση σου λόγω γοητείας
να σε κρατάει φυλακισμένο αυτή τη μέρα
που όλοι ψεύδονται μα εσύ θα αντιστέκεσαι...
Τι είναι πες μου το χειρότερο απ'τα δύο,
να ζεις στο ψέμα σου κρυφά εγκλωβισμένος
ή μες στο πλήθος να τολμάς να αυθαδιάζεις ;

3 σχόλια:

marios104 είπε...

Αν είναι ψέμα αυτό που γίνεται τώρα δεν έχει και τόση σημασία... το ταξίδι κρύβει μέσα του και ψέματα κι αλήθειες.

SG είπε...

Δεν υπάρχει κανένας ποταμός ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια για να πλυθείς πριν περάσεις απέναντι. Δεν υπάρχουν σύνορα χαραγμένα με σίδερο περασμένο από τη φωτιά. Το ψέμα δεν είναι μια χώρα που στον ουρανό της ανατέλλουν τρία φεγγάρια, ούτε η αλήθεια μια υπόγεια λίμνη που στο νερό της κατεβαίνουν μόνο παιδιά και τρελοί. Οι λέξεις πρέπει να περπατήσουν ξυπόλητες στα γυαλιά και στα κάρβουνα και το προσωπείο να αλλαχθεί πριν στεγνώσει πάνω στο πρόσωπο. Η νύχτα είναι έγκυος στη μέρα, το πάντα ζευγαρώνει με τον εαυτό του μέσα στο τίποτα, η αλήθεια κοιμάται και ονειρεύεται ότι το ψέμα κοιμάται και την ονειρεύεται...

marios104 είπε...

Αν υπήρχε αυτός ο ποταμός Σπύρο δε θα βουτούσα ποτέ στα νερά του. Θα προτιμούσα να μπερδεύω τις ουσίες, να προειδοποιώ τους ανίδεους για το διαφορετικό. Κι αν είχαν τον καημό να με ακούσουν θα τους μιλούσα για τις γέννες κάθε λέξης τους.