Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Πράσινη στιγμή

 

Πράσινο τρεχούμενο στο τζάμι
δε στέκει τίποτα πιο πέρα από το πράσινο
κι ούτε το μάτι θέλει κάτι παραπάνω .
Με λίγο ετοιμόγεννο οξυγόνο
όλα τα παραπέρα εξατμίζονται 
και λέξεις γίνονται 
- ένα ''θυμόμουν''
και ένα ''ξεχνάω'' -
πάνω στο τζάμι με το δάκτυλο 
( μια γραφομηχανή δίχως τα πλήκτρα μόνο τους ήχους ) 
να προσπαθώ να το αγγίξω 
μέσα στη χλωροφύλλη 
ένα ποτάμι κάθετο με διαπερνά 
και με καλεί μέσα να πέσω
να βουτήξω .

1 σχόλιο:

Leviathan είπε...

ax auto to prasino poso mas leipei...kalo sou vradi!