Πράσινη στιγμή

 

Πράσινο τρεχούμενο στο τζάμι

δε στέκει τίποτα πιο πέρα από το πράσινο

κι ούτε το μάτι θέλει κάτι παραπάνω .

Με λίγο ετοιμόγεννο οξυγόνο

όλα τα παραπέρα εξατμίζονται 

και λέξεις γίνονται 

- ένα ''θυμόμουν''

και ένα ''ξεχνάω'' -

πάνω στο τζάμι με το δάκτυλο 

( μια γραφομηχανή δίχως τα πλήκτρα μόνο τους ήχους ) 

να προσπαθώ να το αγγίξω 

μέσα στη χλωροφύλλη 

ένα ποτάμι κάθετο με διαπερνά 

και με καλεί μέσα να πέσω

να βουτήξω .