Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Μαργαρίτα *


''...Ο ίλιγγος είναι η χειρότερη αίσθηση. Σου κόβει κάθε όρεξη για ζωή. Κι όλα γίνονται άχρωμα. Όλα χάνουν το νόημά τους. Πιστεύω πως πρέπει να παλέψουμε ενάντια στον αιώνα μας , που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη νοήματος. Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς βέβαια εξέφρασαν αυτήν την απουσία νοήματος - ο Καμύ, ο Σαρτρ, ο Μπέκετ - και τους θαυμάζω απεριόριστα. Αλλά νιώθω την ανάγκη να ... κάνω το αντίθετο. Να που σου λέω σημαντικά πράγματα, κρυμμένα μέσα μου πολύ βαθιά και τα οποία δε λέω σε κανέναν. Βαρέθηκα πια αυτή τη διαρκή απουσία νοήματος κι αυτή την εξύμνηση της απουσίας νοήματος. Δε λέω πως δεν ισχύει. Αλλά είναι απλώς ένα στοιχείο, και στοιχεία υπάρχουν πολλά ... Αυτό που καθιστά τα πράγματα ενδιαφέροντα είναι ακριβώς αυτή η πάλη, αυτή η πολυπλοκότητα. Εντάξει , ο κόσμος βαδίζει προς το τέλος του. Αλλά ένας άλλος κόσμος θα γεννηθεί, δίχως εμάς ίσως. Τόσο το χειρότερο.''

Μαργαρίτα Λυμπεράκη


* Το ''δίπολο'' Μαργαρίτα Λυμπεράκη - Μαργαρίτα Καραπάνου τα τελευταία 4 χρόνια έχει στοιχειώσει το παρόν μου. Έρχομαι και επανέρχομαι στα κείμενά τους και ένα μυστήριο με κάνει να τις αγαπώ. Διαβάζοντας αυτές τις μέρες το ''Δε μ'αγαπάς.Μ' αγαπάς.Τα παράξενα της μητρικής αγάπης''υπό την επιμέλεια της Φωτεινής Τσαλίκογλου (εκδόσεις Καστανιώτη) νιώθω να συστήνομαι εκ νέου σ' έναν κόσμο μέσα μου που σχηματίστηκε από τις λέξεις τους. 

9 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

η αλλοτρίωση, την οποία ζούμε σήμερα, προβλέφτηκε από κάποιους διορατικούς ανθρώπους στο, όχι πολύ βαθύ, παρελθόν.
τώρα εμείς γιατί δεν της αντισταθήκαμε είναι άλλο θέμα.
ίσως δεν πήγε ο νους μας.
μα, ίσως, δεν είναι τόσο αργά ακόμη.
καλή εβδομάδα!!

Ρόζα Σελαβή είπε...

Πέρυσι πήγα για πρώτη φορά στην Κρήτη με φίλους. Το πιο όμορφο αξιοθέατο του νησιού είναι που βρήκα την σωσία της Μαργαρίτας Καραπάνου σε ταβέρνα στο Ρέθυμνο. Συνεχώς ζητούσα νερό για να την κοιτάζω...

marios104 είπε...

@ Summertime Blues : Το τι είδαν οι παλαιότεροι να έρχεται είναι ένα μεγάλο θέμα κι εμπεριέχει τη συζήτηση του τι προκάλεσαν και στη συνέχεια μετάνιωσαν για τις συνέπειές του. Τώρα γιατί δεν τους ακούσαμε, είναι αιώνιο το πρόβλημα, να μην ακούμε τις φωνές που τις ζηλεύουμε.Πόσο τις χαίρομαι όμως αυτές τις φωνές.Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη! Καλή εβδομάδα!

@ Ρόζα Σελαβή : Η Καραπάνου ήτο ταβερνιάρισσα ή σερβιτόρα ; Έτσι εξηγείται που η γεύση της μένει αναλλοίωτη. Θέλω στοιχεία να την επισκεφθώ! Σε φιλώ!

Ρόζα Σελαβή είπε...

Η δικιά μου Καραπάνου με το βλέμμα υπνοβάτιδος, αυτή, η σε κοίταζα με όλο το φως και το σκοτάδι που έχω, ήτο κόρη ή αδερφή της ταβερνιάρισσας; Αδιάφορο.Σημασία είχε πως μου επιβεβαίωνε -ακόμη μία φορά- το "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη"...
Όσο για τα στοιχεία της ταβέρνας, η φωτό της μητέρας-αδερφής (;) αποδεικνύει του λόγου το αληθές...

http://www.crete-web.gr/taverns/kyriamaria/indexgr.html

Δροσερούς χαιρετισμούς!

serenata είπε...

Υπέροχο!!
Α!
Ο Καμύ και ο Μπέκετ είναι και δικοί μου αγαπημένοι!!!!

MYSTELIOS είπε...

Σίγουρα πολύ μεγάλες και αγαπημένες προσωπικότητες , μάνα και κόρη , που άφησαν την σφραγίδα τους στον χώρο των γραμμάτων και τεχνών !!!
Καλημέρα Μάριε και καλή συνέχεια !!!

marios104 είπε...

@ Ρόζα Σελαβή : Δεν εντυπωσιάζομαι που βρήκες KAI αυτό. Δεν σου ξεφεύγει τίποτα.

@ serenata : Όλων οι αγαπημένοι είναι κοινά κτήματα στο τέλος τέλος! φιλιά!

@ ART-TRAVELLER : η μεταξύ τους αγάπη είναι το μέγα τους μυστήριο στα μάτια μου καλέ μου φίλε. σε ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Καραπάνου δεν έχω διαβάσει ομολογώ... αλλά μπήκα στην διαδικασία από τότε που είδα την ανάρτηση... ξεκίνησα με συνεντεύξεις :)

Καλό Καλοκαίρι

marios104 είπε...

@ OΔΟΙΠΌΡΟ : Αν ξεκινήσεις τη δική της διαδρομή, δε θα θες να φτάσει στο τέλος της. Μαγεία.Καλά να είσαι, καλό καλοκαίρι!