Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

στέγη

να θυμηθούμε να τη φτιάξουμε τη στέγη
κάθε χειμώνα βάζει μέσα μας νερά
κι αυτά λιμνάζουνε,
κάθε χειμώνα μπαίνει κρύο κι αυτή αδιάφορη
κι εμείς που πάντοτε αναβάλλουμε τη διόρθωση
κάπως αδιάφορους μας λες με τα προβλήματα.
να θυμηθούμε να τη φτιάξουμε τη στέγη.
να μην κοιτάμε άλλο τ' άβουλα πατώματα
μπορεί τα πόδια μας ακόμα να βαστάνε,
μα τα νερά έχουν αρχίσει ν'ανεβαίνουν
και στο ταβάνι το όνειρο μας  επιπλέει.
αντί ανάσα να τυλίγει το δωμάτιο, αυτή ξεφεύγει
και ξετρυπώνει
από τη στέγη μας το σκάει κι έτσι παγώνει.
να θυμηθούμε να τη φτιάξουμε τη στέγη
να θυμηθούμε είναι κουβέντα που δεν πιάνουμε,
γιατί ξεχνάμε.
κι έχουμε τέλεια υποκριθεί τη θύμηση.
να θυμηθούμε να τη φτιάξουμε,
γιατί γι'απόψε
ό,τι σε όνειρο κι αν είχα ετοιμάσει
γλίστρυσε κι έπεσε
από τη στέγη χάμω.

4 σχόλια:

MYSTELIOS είπε...

Καλημέρα φίλε μου, πραγματικά χαίρομαι διαβάζοντας τις υπέροχες και τόσο επίκαιρες εμπνεύσεις σου. (Και να σκεφτείς αυτές της μέρες ζωγραφίζω μια χιονισμένη στέγη καλύβας που ελπίζω να αντέξει το βαρύ χιόνι) !!!

serenata είπε...

Θα τη φτιάξουμε.
Ολοι μαζί!
Πρέπει να τη φτιάξουμε....

marios104 είπε...

@art traveller : χαίρομαι κι εγώ , που χαίρεσαι και για τη σύμπτωση των ιδεών. κι αν πέσει η στέγη, θα παίζω χιονοπόλεμο μαζί της. σε χαιρετώ!

marios104 είπε...

@serenata : πότε λέω ναι, πότε φοβάμαι πως όχι. δύσκολοι άνθρωποι για να χειριστούν τους καιρούς. σε ευχαριστώ που πέρασες!