Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Χόβολη

Σου φτιάχνω καφέ ελληνικό
 - μου αρέσει το λευκό και το γαλάζιο • μια γουλιά για το καθένα - 
Τι θες ; 
Να γίνω η γουλιά σου.
 Τι μπορείς ; 
Να γίνεις κι εσύ.
Σερβίρω σε πιατάκι λευκό - 
κάποτε έκανα συλλογή από πιατάκια χρησιμοποιημένα . 
Τα έβαζα μπροστά μου και τους έδινα ονόματα - 
είχα την Κατερίνα , τον Στέλιο, τον Αντώνη , τη Μάρα 
τις πορσελάνες και τους πηλούς μου - ,  
 σκεφτόμουν τα δάκτυλα που τα έπιαναν , 
τα χείλη που έσκυβαν από πάνω τους . 
Έκανα συλλογή από δάκτυλά που δεν άγγιξα ποτέ- 
σε μια ώρα ανάγκης ίσως μ' αγγίξουν αυτά .
Σου φτιάχνω καφέ , 
όχι για να μπεις κι εσύ στη συλλογή μου , 
αλλά για να γίνω εγώ το πιατάκι στη δική σου 
η πορσελάνη σου
υλικό ακριβό
να έχεις κάπου δάκτυλα ν' ακουμπάς κι ανάσες να γέρνεις .
Εγώ αντιθέτως νομίζω πως γερνώ
δεν είμαι σίγουρος αν μπαγιατεύουν οι αγάπες ,
αν χάνουν τη μυρωδιά τους ή γίνονται όλα ένας ντελβές.
Κάνω συλλογή από λέξεις
με την ίδια συχνότητα που μάζευα πιατάκια.
Δε τους δίνω ονόματα , παίρνω τα δικά τους .
Είμαι ο καφές , η γουλιά και ο ντελβές του.
Εσύ δεν ξέρω τι είσαι.
Οι μυρωδιές του καφέ μας εξημερώνουν . 
Δεν κάνω συλλογές
είμ' ένα μέρος τους πια•
τα δάκτυλα μαυρίζουν στα ντουλάπια . 
Η δική σου μυρωδιά δε μαυρίζει
 ποτέ.
Τη βάζω στη χόβολη
στη χόβολη
και με ζεσταίνει .
Το σπίτι όλο έχει τη μυρωδιά του καφέ σου .
Εγώ εξαρτιέμαι από τους κόκκους καφεΐνης
την ίδια στιγμή που οι κόκκοι γίνονται ανάμνηση .
Σου φτιάχνω καφέ ελληνικό
γιατί δεν έχω άλλη συνταγή να με ζεσταίνει τόσο.

3 σχόλια:

MYSTELIOS είπε...

Καλημέρα φίλε Μάριε και ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο πρωινό καφεδάκι στην χόβολη, ήταν ότι έπρεπε για ένα όμορφο πρωινό ξεκίνημα. Το λευκό πολύτιμο πιατάκι σου, χρόνια τώρα το φυλάω σαν ανεκτίμητο δώρο φιλίας και αγάπης. Πραγματικά χαίρομαι με τους όμορφους και μαγικούς στίχους που μας χαρίζεις κάθε φορά. Στίχοι γεμάτοι άρωμα καλού και φρέσκου ελληνικού καφέ, γουλιά γουλιά και απόλαυση !!!
Να είσαι καλά φίλε και να συνεχίσεις να γράφεις πάντα τόσο ωραία !!!

marios104 είπε...

Κάποτε έναν καφέ ελληνικό θα τον πιούμε και θα τον ζωγραφίσεις , σε ένα μπλε τραπεζάκι σαν απ' αυτά των νησιών που αγαπάς ! Σε ευχαριστώ φίλε μου , καλα να είμαστε να τα μοιραζόμαστε ! Καλημέρα !

Roadartist είπε...

Σαν την μυρωδιά του καφέ, δεν έχει :)