Με το φως του ήλιου ξυπνάς και με το φως της σελήνης κοιμάσαι
ανάμεσά τους χωράς σχεδιασμούς ,
βλέφαρα που τρεμοπαίζουν και το φως που δεν κουράζεται να σε θαμπώνει,
μηνύματα που δε φτάνουν στον παραλήπτη τους
ή φτάνουν , αλλά περιττό να λάβεις την απάντηση ,
σκιές που σε μοιράζονται και τα δικά σου θέλω νυσταγμένα που υποκύπτουν
που ανυποψίαστα σε βρήκαν και σε πήραν οδηγό τους
- χωρίς εσένα δε θα ήταν για να γίνουν-
ή σε παρέσυραν στο όχημα συνεπιβάτη τους.
Με ρόδες, μηχανές που έγλυφαν τους δρόμους,
σε θάλασσες, ανάμεσα σε σύννεφα και σε βουνά ανεξιχνίαστα
με φίλους ή κατά μόνας.
Τα όνειρα δεν είναι αρκετά , ούτε τα σχέδια,
όταν αναμένεις αυτούς τους λίγους να τα ζήσουν κουβεντιάζοντας.
104 θυμάμαι τα δικά μου λόγια
τα ταίριαξα με λέξεις θαρρετές και πράξεις αυτοκτονίας
που δε βελτιώθηκαν στο χρόνο,
άλλαξα γνώμη στην προσπάθεια να ζήσω με αποφάσεις στεγνές
που απαιτούν σκληρός να είσαι
και σώματα που αλλάζουν χέρια όπως και χέρια που αλλάζουν ονόματα.
Πιάνει βροχή όταν τη θες
όταν διψάς και οι φλέβες σου πηγάδια στερεμένα τη ζητούν.
Περπατάς μόνος, τα πεζοδρόμια γίνονται λίμνες
και οι φίλοι σου κουπί κάνουν σε αντίθετη κατεύθυνση
απευθύνεις σήματα αλλά το ρεύμα τους τραβά πιο πέρα.
Είναι αμφίβολο αν θα συναντηθείτε, αν αποφεύγουν τη δική σου μοναξιά
ή τη δική τους
και το απίθανο δικαίωμα μήπως τη μετριάσετε.
Αναρωτιέσαι, αμφιβάλλεις, κλείνεις τα αυτιά
φως κι εκεί
Κι ας μουτζουρώνεται η μορφή σου
είσαι διαβάτης και λίγο θα σε νοιάξει αν βραχείς
αρκεί που νιώθεις το παλτό σου να σε παίρνει αγκαλιά
και το δικό του χρώμα με το άπιαστο νερό να αναμειγνύεται.
Δε σε πληγώνει που δεν έχεις κάτι στεγνό πάνω σου
αλλά που όταν το είχες ελάχιστη φροντίδα έδειξες.
Έδειξες τόση όση είχες ή σου έδωσαν
ή κάτι παραπάνω απ'όσο είχες συγκεντρώσει.
104 σημαίνει ελευθερία,ένας τυχαίος αριθμός που σήμερα ή αύριο αλλάζει
τον ράβεις στου κορμιού σου τη φόδρα
μέχρι να τον ξηλώσεις και να δηλώσεις άστεγος
στεγνός αν τύχει ή βρεγμένος
αλλά
διαβάτης .
Αφορμή και έμπνευση από το φίλο Στέλιο.
Τον Ευχαριστώ θερμά.