Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ο φόβος φυλάει τα έρμα;

Η μέρα η χθεσινή ήταν επέτειος . Και σαν επέτειος γιορτάζεται. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, παρελάσεις ή εμβατήρια. Γιορτάζεται σιωπηλά, με πορείες και σχολικές εκδηλώσεις. Η μέρα η χθεσινή όμως ήταν διαφορετική. 

Στο σχολείο, όταν αναφερόμαστε σε μία επέτειο, σε ένα γεγονός, έχουμε πάντα την επιφύλαξη πως δε θα γίνουμε αντιληπτοί σε μια μερίδα ανθρώπων που δεν το γνώρισαν, δεν άκουσαν για αυτό και αυτομάτως να χάσουμε το ενδιαφέρον τους. Στο κάτω κάτω ούτε εμείς τα γνωρίσαμε, κοινωνοί γινόμαστε μέσα από ξένων μαρτυρίες, αγώνες άλλων οικειοποιούμαστε και αναλύουμε. Τα παιδιά έχουν το δίκιο με το μέρος τους, θα ήταν δικαιολογημένα να μην καταλαβαίνουν. Δεν μπορούν να μπουν στη θέση άλλων χρονικών στιγμών εύκολα, μόνο λίγο να σκεφτούν. λίγο να υποθέσουν. 

Τα παιδιά όμως δεν είναι το πρόβλημα. Καταλαβαίνουν πολλά παραπάνω απ'ότι νομίζουμε και μας εκπλήσσουν. Λίγες μέρες πριν στο σχολείο μου, στις πρώτες συζητήσεις περί φασισμού τα παιδιά είχαν έτοιμα, δικά τους παραδείγματα να με αποστομώσουν. Ναι, φασισμός είναι να φοβάσαι να μιλήσεις, να κινηθείς, να δουλέψεις, να βγεις από το σπίτι σου. Φασισμός είναι να επιλέγουν για σένα, να αγοράζουν και να πουλούν για σένα, να χρεώνουν και να ξεπληρώνουν για σένα. Δεν είναι κάτι που η ιστορία κλείδωσε καλά μέσα της, το άφησε με αντικλείδια να μπαινοβγαίνει. Το στήσιμο της γιορτής επομένως ήταν το εύκολο μέρος της υπόθεσης.

Το δύσκολο μέρος είναι αλλού . Σ'αυτούς που αμφισβητούν τη σημασία της ημέρας παγκόσμιων πολέμων , εμφυλίων , μαχών και συρράξεων μόνο και μόνο επειδή ανήκουν στο παρελθόν, σ'ένα απώτερο παρελθόν που δεν έχουμε πρόσβαση , που δε μας αφορά, που δε θα το δούμε μπροστά μας κι άρα ο χρόνος που περνά το εξισώνει με το ασήμαντο, δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι υπήρξε, ότι μας νοιάζει, ότι έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του συλλογικού μας ιστορικού ασυνείδητου. Και το αμαυρώνουν. Το ακυρώνουν. Φυσικά και υπήρξαν νεκροί.  Οι γονείς που διαμαρτύρονται και ζητούν να μη γίνει γιορτή ξέρουν καλά που στοχεύουν. Στον φόβο μας.

Στον φόβο μήπως και υψωθεί γροθιά απεναντί μας. Στον φόβο τι θα πει η κοινωνία, μη χάσουμε τη δουλειά μας προκαλώντας όπως παρολίγο να πάθει εκείνη η νηπιαγωγός σ'εκείνο το νησί, μη χάσουμε τον λιγοστό ούτως ή άλλως μισθό μας προβάλλοντας ξεκάθαρα την απέχθειά μας στις μορφές φασισμού. Ο φόβος φυλά τα έρμα, είμαστε όμως έρμα; Από φόβο μπορεί και να χορτάσαμε. Αν όμως τώρα δεν σπείρουμε την αμφιβολία, το όνειρο, τη φαντασία στους μαθητές, πότε θα το κάνουμε; Πολλές είναι οι μέρες που σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι την ευθύνη που έχω απέναντι στα παιδιά, τις γενιές των επόμενων ενηλίκων που θα ψηφίζουν, αποφασίζουν, εναντιώνονται. Πότε πότε αποφασίζω να μη μιλήσω. Την ίδια όμως στιγμή ανοίγω το στόμα μου.

Η μέρα του Πολυτεχνείου έπρεπε πάντα να διαφέρει. Μια μέρα που , καθώς χρονικά είναι η πιο κοντινή στο σήμερα, μοιάζει να μην τελείωσε ποτέ. Η΄να επανέρχεται διαρκώς με τρόπους που δεν το φανταζόμασταν. Το ''Ψωμί - παιδεία - ελευθερία'' μοιάζει με αίτημα που δεν ικανοποιήθηκε και που σήμερα δε μιλά για το παρελθόν,αλλά για το παρόν και το μέλλον μας. Θα βρούμε το Πολυτεχνείο μέσα μας, γύρω μας, παντού και πάντα κι αυτό είναι μια προσωπική εκδίκηση της ίδιας της ιστορίας απέναντι σε αυτούς που αγνοούσαν το νόημα της. 

Κι αν μέχρι σήμερα οι γιορτές του σχολείου έμοιαζαν αναμνηστικές φωτογραφίες, η φετινή γιορτή μνήμης είναι πολιτική άποψη με μόνη και σαφή τοποθέτηση την Ελευθερία, την πνευματική και σωματική και τη διαφύλαξή της για τις επόμενες γενιές που τα τανκ καιροφυλακτούν να συναντήσουν στους δρόμους. Αν δεν υπήρχε η χθεσινή μέρα, θα έπρεπε να την εφεύρουμε.Μιλάμε λοιπόν για ιστορία ή ζούμε την ιστορία; Εγώ τάσσομαι υπέρ της δεύτερης θέσης και χαίρομαι που οι συνάδελφοι στο σχολείο μου είναι και σύμμαχοι. Και τολμούν να πουν τα αυτονόητα, αν υπάρχουν στις μέρες μας αυτονόητα.

Η πραγματοποίηση της φετινής γιορτής για τη μέρα του Πολυτεχνείου μου έδωσε μεγάλη χαρά. Όχι γιατί τη φέραμε στους διαμαρτυρόμενους γονείς , ούτε γιατί δεν υποκύψαμε στο φόβο μας.  Γιατί έκρυβε πολλή συγκίνηση, προβληματισμό και σκέψεις για το μετά και το τώρα. Με αυτό το τώρα μπορώ να πορεύομαι και να μην ντρέπομαι κοιτώντας τους μαθητές μου στα μάτια. Υπάρχουν τόσοι άλλοι λόγοι για να ντρεπόμαστε. Ας μην είναι τα παιδιά και η σχέση μας μαζί τους μέσα σ'αυτούς.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

τα ανήσυχα βράδια (8)

ανήσυχα γιατί όταν οι δρόμοι φλέγονται , να βρεις μιαν ησυχία είναι πιο δύσκολο. και ανοίγεις πόρτες, κι ανοίγεις πληγές κι αρχίζεις να ανοίγεις σκέψεις προς εκτόνωση. έρχεται ποτέ; είναι η επέτειος που όλα τα αναποδογυρίζει; φοράμε μια ροκ διάθεση απόψε σαββατόβραδο κι ακούμε : 

David Bowie - Space Oddity / Ryan Horne - Liars, Judges , Freaks & me / The troggs - Wild thing / Queen - I want to Break free / Ελένη Βιτάλη - Κιβωτός / Steppenwolf - Born to be wild / Bruce Springsteeng - Born to Run / Pink Floyd & Bee Gees mashup - Staying alive In the Wall / Linkin Park - The catalyst / The Boy - Κόψτε το χέρι / The Clash - Should i stay or Should i go / 13th Floor Elevators - You're gonna Miss me / Alicia Keys - Girl on Fire / Chromatics - I'm on fire / Kings of Leon - Sex on fire / Peter Gabriel - Games Without Frontiers / The Doors - Love me 2 times / The Cult - Painted on my Heart / Δημήτρης Καρράς - Παράνοια / Rory Gallagher - Shadow Play / Rolling Stones - Laugh, i nearly died  / Eric Clapton - Cocaine / Νατάσσα Μποφίλιου - Εν λευκώ / Patti Smith - April Fool / The clash - London Calling / Smashing Pumpkins - Disarm / Active member - Το δέντρο / Genesis - Land of Confusing / The Beatles - Good night .

το επόμενο ραντεβού είναι ήδη πιο κοντά / Σάββατο 24/11
sUrE aBoUt nOw / cLipARyrAdio.Gr / 18.00 - 20. 00

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

χρωστούμενα

συναντηθήκαμε και τό'βαλε στα πόδια η τσέπη μου,
είχα εκεί μέσα ράψει τα χρωστούμενα,
να μην τα πάρει άνθρωπος, 
να μην τα δώσω σ'άνθρωπο.
αν με ρωτήσεις το γιατί, 
δεν έχω απάντηση.
ίσως με το παράπονο στο χέρι να την έραβα
πως όσα χρωστώ είναι τα ίσα σ'όσα μου χρωστούν
ή -με εγωισμού κλωστή- να'ναι λιγότερα.
συναντηθήκαμε και το'βαλε στα πόδια ο κόσμος μου,
κομμένος και ραμμένος 
στα μέτρα τα δικά μου
κι όμως να μην μπορώ να τον φορέσω
δε μου ταιριάζει η εκδίκηση ως φαίνεται
κι ένα μου τόσο δα χαμόγελο που αφήνω
η απόδειξη 
επιταγή κι υπόσχεση 
να μην αφήσω οφειλές να μας χωρίσουν. 

dusty springfield - you don't own me

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

τα ανήσυχα βράδια (7)

ανήσυχα γιατί τα πρώτα κρύα μας βρίσκουν απροετοίμαστους να τα παραδεχτούμε κι αρχίζουμε να ψάχνουμε κουβέρτες,αγκαλιές και λύσεις σωτηρίας. απόγευμα σαββάτου να μαζευόμαστε να βάζουμε τα κάστανα στο τζάκι (και κάποιος να βρεθεί που θα τα βγάλει) , να τρώμε, να γελάμε, να ζεσταινόμαστε, να μοιραζόμαστε τραγούδια όπως τα παρακάτω : 

Florence & the Machine - Dog Days are Over / Red Hot Chili Peppers - Snow / Annie Lenox - Cold / Νατάσσα Μποφίλιου - Ανθρώπων Έργα / Giusy Ferreri - Novembre / Μαριέττα Φαφούτη - Kookoobadi / Razorlight - Wire to wire / Bill Withers - Ain't no Sunshine / Dusty Springfield - I close my eyes (and count to ten) / Edward Sharpe & the Magnetic Zeros - That's what's up /  Bjork - Hidden Place / Κωστής Μαραβέγιας - Τσαλαπατώ / Seal - Stand by me / Portishead - Give me a reason to love you / Johhny Cash - You are my sunshine / Caterina Caselli - Nesumo mi puo guidicare / Chicago ost - We both reached for the gun / The Shoes - Time to dance / Nina Simone - Here comes the sun / Κωνσταντίνος Βήτα - Τυχερό αστέρι / Leona Lewis - Happy / Jessie Ware - Wildest Moments / Bat for lashes - Laura / Dalida & Alen Delon - Paroles, paroles / Madonna - Frozen / The verve - Love is the noise / Muse - Can't take my eyes Off you / Αλκίνοος Ιωαννίδης - Κοντά Παντελόνια / Imagine Dragons - It's time 

το επόμενο ραντεβού είναι ήδη πιο κοντά / Σάββατο 17/11
sUrE aBoUt nOw / CLipArtRadIo.gR / 18.00 - 20.00

* Kαι εκτάκτως απόγευμα Τετάρτης 15/11 στις 16.00

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

τα ανήσυχα βράδια (6)

ανήσυχα γιατί θέλουμε το διαφορετικό. κάπως το είπε ο Ζαν- Πολ Σαρτρ στην αξεπέραστη Ναυτία του , ότι ο κόσμος μόνο από οκνηρία παραμένει σχεδόν ο ίδιος από τη μια μέρα στην άλλη. κι αυτή την οκνηρία καταπολεμάμε κι έχουμε συντροφιά τραγούδια σαν κι αυτά που ακούστηκαν το χθεσινό μας απόγευμα σαββάτου : 

Yann Tiersen - Western / Beirut - Elephant Gun / Paloma Faith - Upside Down / James - Senorita / Maria Laforet - Mon amour mon ami / Tareq feat. Marietta Fafouti - Cin Cin / Alizee - Moi Lolita / Μαρίζα Ρίζου - Η μπόσα νόβα του Ησαΐα / Pink Martini - And then you' re gone / Brigitte Bardot - Moi Je joue / Birdy - People help the People / Sting - Desert Rose / Alex Clare - Damn your eyes / Gregoire - Toi & Moi / Aerosmith - Dream On / Adele - Skyfall / Benjamin Biolay - Mon amour ma cherie / Big Soul - Hippy Hippy Shake / Francoise Hardy - Tout les garcons et les filles / Gad - Waves / Mylenne Farmer - C' est une belle Journee / The Pierces - You ' ll Be mine / Φανταστικοί Ήχοι - Περασμένες μου αγάπες / Edith Piaf - Non, je ne regrette rien / Melody Gardot - Cry Wolf / Nina Simone - Feeling Good / Stromae - Alors On Dance / Gossip - Perfect World / Serge Gainsbourg & Brigitte Bardot - Bonnie & Clyde / Όλια Λαζαρίδου - Ετών 9 / Kasabian - Days Are Forgotten / The National Fanfare of Kadebostany -Walking with a Ghost 


το επόμενο ραντεβού είναι ήδη πιο κοντά / Σάββατο 10/11
sUrE aBoUt nOw / cLipArTrAdIo.Gr / 18.00 - 20.00