Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Αντίστροφη Πρό(σ)κληση

Καμιά φορά χρειάζεται ένα παιχνίδι για να ανατρέξεις στους λόγους που σε κάνουν αυτό που είσαι, στα πρόσωπα που σε στηρίζουν ή σε αυτά που σε βλάπτουν, στα χρόνια που περνούν και σε αυτά που έρχονται, σε στιγμές, λόγια, εικόνες και λάθη και μέσα τους να ταξιδέψεις και να επιτρέψεις να σε καθορίσουν και να σου δείξουν τη συνέχεια.
Πίστευα ότι μια τέτοια λίστα , δεν είναι αρκετή να δείξει έστω και ένα μέρος από τους τόπους που το μυαλό μου τρέχει , κάθε που νιώθει μοναξιά, άγχος, πίεση ή τρέλα. (Είναι η πίστη μου λοιπόν τόσο μεγάλη που αδυνατώ να αντισταθώ στο πείραμα που ξεκίνησε ηλεκτρονικά και που η σκυτάλη του έφτασε σε μένα.)
Αν αγαπώ είναι γιατί έτσι με έμαθε ο κόσμος μου κι ότι χωρά στο πέρασμα του . Κι ότι αγαπώ με αγαπά κι εκείνο και γι'αυτό δε με έσπρωξε ποτέ να το αφήσω πίσω μου. 

Αγαπώ :
-να έχω πρόσωπα παιδικά μπροστά μου και να ζούμε το παρόν με τη σκέψη ότι κάποτε το παρελθόν θα μας ενώνει
-να έχω λόγια να μοιράζομαι όταν με θέλουν δίπλα τους οι φίλοι κι όταν τους θέλω να το ξέρουν με τη σιωπή μου
-να είναι η γραφή το κέντρο μου και η αφορμή μου, η θέληση και η ματαίωσή μου, που από παιδί ήξερα πόσο θέλω να γράφω 
-να είναι η μουσική ο ρυθμός που γράφτηκε για μένα και το τραγούδι οι λέξεις που δεν πρόλαβα να πω
-να τραβώ φωτογραφίες με όσα είδα, ένιωσα, τόλμησα και μοιράστηκα
-να είναι οι περίπατοι σε κάποιους δρόμους της πόλης αρκετοί να μου θυμίσουν τον εαυτό μου
-να μαγειρεύω και να καλώ φίλους στο σπίτι, να τρώμε, να γελάμε και να σχεδιάζουμε τα γέλια μας τα επόμενα
-να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε γυμνοί και τα σεντόνια να μας δένουν μαζί και μαζί με τα τσαλακωμένα υφάσματα να βλέπουμε τσαλακωμένα από τον ύπνο χαμόγελα που φτάνουν απ'άκρη σ'άκρη
-να κλείνω τα μάτια , να ονειρεύομαι κι όταν τα μάτια μου ανοίγω το όνειρο να είναι ακόμα εκεί

-να βλέπω τα πρόσωπα δικών μου ανθρώπων, φίλων, συγγενών και αγαπημένων και να σκέφτομαι πόσο πολύ τους αγαπώ. Τα πρόσωπα είναι, τα πρόσωπα η λίστα μας παντού και πάντα. Και οι αριθμοί δε λένε τίποτα όσο εκείνα είναι παρόντα και μοιράζονται το 1 μας, το ένα και μοναδικό δικό μας πρόσωπο.


Ευχαριστώ τους δύο φίλους που μου έδωσαν τη σκυτάλη λοιπόν και άνοιξα τη δική μου λίστα μπροστά τους. Basili και Οδοιπόρε ορίστε η απάντησή μου.

6 σχόλια:

immabill είπε...

Οταν λεω οτι εισαι αστερι το εννοω ... Εχω να πω οτι το προτελευταιο με ανατριχιασε !! Ευφυεστατο που το σκεφτηκες και ειναι Μ Α Γ Ι Κ Ο !! Οσο για το soundtrack του 2046 που ακουσα με το που μπηκα τι να πω.. Ευγε !! Εισαι απο τους λατρεμενους μου :)

Ανώνυμος είπε...

Δεν περίμενα να αποδεχτείς μία τέτοιου είδους πρό(σ)κληση... αλλά χαίρομαι πολύ που το έκανες...

Δεν ξαφνιάστηκα από την 10αδα... μου είναι πολύ οικεία... αλλά θα μείνω λίγο στο Νο 2... που το θεωρώ... πολύ πολύ δυνατό...

Έχεις την δυνατότητα ακόμη και ένα παιχνίδι να το οδηγείς τόσο μα τόσο βαθειά... αυτό είναι μαγεία φίλε μου...

Α! Εγώ σε ευχαριστώ...

Prisoned Soul είπε...

Υπέροχο όπως πάντα, μέχρι και ένα απλό παιχνίδι έγινε ξεχωριστό μέσα από σένα.

MYSTELIOS είπε...

Καλησπέρα , πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι αναρτήσεις σου !!!
Καλό Σαββατοκύριακο φίλε Μάριε και καλή συνέχεια ...

marios104 είπε...

@Basilis : Σε ευχαριστώ για την προτίμηση φίλε μου, είσαι πολύ γενναιόδωρος μαζί μου :-)Οι μουσικές μας προτιμήσεις συγκλίνουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα κι αυτό επίσης με ικανοποιεί.

@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : Ναι, κι εγώ δεν το περίμενα (και έσπασα γι'αυτό τους κανόνες που θέλουν να προτείνεις συνεχιστές του παιχνιδιού).Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου που κρύβουν κι αυτά λίγο από τη μαγεία που επιδιώκω στη ζωή μου.

marios104 είπε...

@Sweet truth : Σε ευχαριστώ και με την ευκαιρία να ανταποδώσω τα καλά λόγια για τη δική σου 10 άδα που για ένα περίεργο λόγο δεν μπορούσα να σχολιάσω. Με άγγιξε πολύ η ειλικρίνεια και η τρυφερότητα που κρύφτηκε μέσα της.

@ART-TRAVELLER : Φίλε μου, νιώθω πόσο με στηρίζεις και πίστεψε με όταν δεν είμαι πολύ καλά το χρησιμοποιώ το στήριγμα που μου προσφέρεις όπως και κάποιοι άλλοι φίλοι από εδώ . Σε ευχαριστώ, καλή εβδομάδα.