Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

να μου μιλάς με τις σκιές ή με τις νύχτες * ( συνομιλίες Ι )

- Τι είσαι ;
- Με λένε Νύχτα με σκιά και σένα Άνεμο.
- Και πώς φυσάω;
- Όπως νυχτώνω, κάνεις τάχα ότι σφυρίζεις.
- Και το ακούς αυτό το τάχα σφύριγμά μου;
- Ακούω το θρόισμα των φύλλων καθώς γλυστράς ανάμεσά τους κι ήχους γλυκούς μου ψιθυρίζεις.

- Είμαι το όνειρο;
- Αλλιώς κλειδί για να σε ξεκλειδώνω, γιατί να μου χαρίσεις ;
- Φως για να ρίχνω στη σκιά σου.
- Μα αν τη Σκιά μου εσύ αγάπησες, μη θες να τη διαλύσεις.
- Με πόσες άραγε μεταμορφώσεις μπορείς να εισβάλλεις στ' όνειρό μου;
- Μπορώ τη Νύχτα μου να βάψω ηλιοβασίλεμα κι εσύ σε χρώματα μέσα μου να βουτήξεις. Μπορείς τη μέρα να μου φέρεις , μήπως κι αυτή την κάνω νύχτα να την πνίξεις.
- Και πότε θα' ρθουν οι πληγές μας να ενωθούν;
- Κάθε μας μέρα που η Σκιά μου , επιθυμία κι υπόσχεση μαζί θα φλογοπνέει.
- Και κάθε νύχτα , καθώς κοιμάσαι θα μ' ανασαίνεις και θα με πλημμυρίζεις.
- Κι όταν σκαλί για μας άλλο στο ρέμβος μας δεν έχει, εκεί με δίχως μάτια, ψηλαφητά , θα αναζητούμε τις μικρές μας λεπτομέρειες , τις άδηλες.
- Εκεί που οι πληγές μας θα ενωθούν, να καταργούν τη μοναξιά μας.
- Θα είσαι πάντοτε εκεί ;
- Εγώ όσο κι εσύ, να συγκεντρώνεις τις πνοές μου, τις απολήξεις μου και τις αναπνοές μου, τις καταλήξεις μου και τις επιρροές μου.
- Τι είσαι;
- Με λένε απάντηση, όσο και σένα ερώτηση.
- Και πάλι απαντάς στο ''τι'' με ''πώς σε λένε''.
- Αν είμαι κάτι να στο πω, όμως δεν το'χω  μάθει. Το όνομά μου αν το θες να στο αφιερώσω.
- Κράτα το όνομα κρυφό, για μένα είσαι η Νύχτα. Τα μάτια μου με τις σκιές δύσκολα λειτουργούνε, τα χέρια μου χειροπιαστή απόδειξη ζητάνε.
- Τι είσαι; 

- Να με ρωτήσεις άργησες. Η μνήμη μου εξασθένησε. Είμαι αυτό που αύριο δύσκολα θα θυμάμαι.


- ''Τι θέλεις να πεις ; '' σε ρώτησα κι ήταν το τελευταίο που απέμεινε από σένα. Μαζί με το σκοτάδι που άφησες απάντηση να αναπνέω.


Και δίνω μόνος μου απάντηση για σένα, σε τόσα ερωτηματικά που εγείρονται, σε τόσα σου νοήματα κρυμμένα . Είσαι το πεπρωμένο. Αλλά με τι φωνή να στο φωνάξω. 


The Moon and Sleep - Simeon Solomon
* κι αυτό για να μπορώ να σου απαντώ.

Η παραπάνω ανάρτηση προέκυψε και γράφτηκε από δύο πρόσωπα , τις σκιές και τις νύχτες των οποίων σε τόπους διαφορετικούς παρατηρούμε. Ευχαριστώ θερμά τη φίλη μου Κάτια που έφερε λίγη από την έμπνευσή της στη σελίδα μου και της υπόσχομαι να το επαναλάβουμε. Ένα απόγευμα πάλι, στο σπίτι της να τη βασανίζω φράση - φράση.

Εσείς βέβαια μπορείτε να τη βρείτε διαδικτυακά στο δικό της σπίτι , όπου φιλόξενα υποδέχεται το κάθε βλέμμα. ( http://aformisis.blogspot.gr/ )

7 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

έρχομαι από την katia.
τί ενδιαφέρουσα η ιδέα σας και πόσο όμορφο το αποτέλεσμα!
μπράβο. να εμπνεόμαστε κι εμείς και ν' ακολουθούμε τα χνάρια σας.

MYSTELIOS είπε...

Εξαιρετικό το αποτέλεσμα της συνεργασίας σας , εύχομαι σύντομα να επαναληφθεί με την ίδια επιτυχία !!!
Καλή συνέχεια !!!

marios104 είπε...

@ Summertime Blues : Χαίρομαι που ο δρόμος σου σε έφερε ως εδώ. Περισσότερο όμως χαίρομαι που σου άρεσε αυτό που διάβασες. Και στα δικά σου λοιπόν !

@ ΑRT-TRAVELLER : Καλέ μου φίλε, σε ευχαριστώ πολύ. Και θα ήθελα να επαναλάβουμε και τη δική μας συνεργασία - θα κατάφερνα άραγε να γράψεις και πέντε-δέκα αράδες εκτός από τα μαγικά σου σχέδια;;;

Ανώνυμος είπε...

οντως πολυ ομορφο,να το επαναλαβετε

marios104 είπε...

@ the man : Σε ευχαριστούμε, θα έρθει σύντομα η προτροπή σου να γίνει γεγονός.

Ξενικός είπε...

θα μπορούσε να είναι ένας από μέσα μας διάλογος. Ο διάλογος, με τη συνεχή "αντιπαράθεση" θέσης-αντίθεσης, εκφράζει πολύ γόνιμα τη σκέψη.
Ξενικός

marios104 είπε...

@ Ξενικός : νομίζω είναι αυτό που θέλαμε και οι ίδιοι να καταφέρουμε, τη συνεχή αντιπαράθεση.σ'ευχαριστώ!