Ο έφηβος * ( συνομιλίες IV )

Υπάρχει άραγε στιγμή που σταματά να σε απασχολεί η εφηβεία; Υπάρχουν μέρες και νύχτες που δεν την σκέφτεσαι αλλά πόσο σίγουρος είσαι ότι την έχεις αποβάλλει; Έρχεται και σε βρίσκει, ανεπιθύμητη ή επιθυμητή γιατί εκείνη ακόμα δε σε έχει αποβάλλει, σκέψη αναφοράς και ανάμνηση και κάθε φορά με άλλη αφορμή. Αυτή τη φορά στάθηκε ο ''Έφηβος των Αντικυθήρων'' αφορμή και ο καλός φίλος Οδοιπόρος η βοήθεια ή καλύτερα να πω η συνομιλία.

Ο έφηβος των Αντικυθήρων

Ή

 (Ο αιώνιος έφηβος των χιλιάδων ανοίξεων) 

 

Βυθίστηκα σε σκέψεις, παρατηρώντας σε:

Σώμα σμιλευμένο σαν θεού, προσφερόμενο για λατρεία.

Καθάριο βλέμμα, με ξάφνιασμα ν’ αντικρίζει τη ζωή.

Στάση μετέωρη, να ισορροπεί στο μέλλον που βιώνεται τώρα.

 

Εκπέμπεις πνεύμα δημιουργίας, που ξεκλέβει τον χρόνο.

Απορρέεις  ζωντάνια θνητού, που περιγελά την φθορά.

Χαίρεσαι την αθωότητα μιας νιότης, χωρίς στάλα πόνου.

 

Εσύ, ίδιος ο Ερμής, ο Περσέας, ή ο Πάρης.

Κρυφό μυστικό, βυθισμένο, άνευ σημασίας ποια.

Εσύ, ο αιώνιος έφηβος των χιλιάδων ανοίξεων.

 

Αρκεί που είσαι εδώ, τώρα, παρόν.

Να δηλώνεις σε μία εποχή άγνοιας,

ότι η ζωή υπερέχει του θανάτου.

Ότι το σκοτάδι νικιέται με φως.

Οδοιπόρος

Να συστήνεσαι πρώτος, μου είπες

Ο ωκεανός είναι ένα χρώμα που σε ξεβάφει 

κερδίζεις έτσι τη χαρά να ξεχνάς τα ονόματα

κι ότι απομείνει από σένα δεν είναι χρώμα, μόνο αλάτι

κι εγώ σε άκουσα

καμιά πληγή δεν είναι αρκετή για τόσο αλάτι

και ξέχναγα, ξέχναγα όσο μπορούσα

όπως κι εσύ ποτέ δεν είσαι αρκετός

μέχρι και σένα ξέχασα

τα ψέματα πότε θα πάψεις;

Δεν έκανα κάτι κακό,

Δεν έκανες κάτι κακό

είμαι το αγόρι που σου έχω ξαναγράψει

είσαι το αγόρι που δε λέει να με ξεγράψει

χωρίς να ξέρω αν πρέπει σ' ενικό ή σε πληθυντικό να σου μιλήσω

κι εγώ ανάγκη να στο πω

δώσε μου κάτι να σε ξεχάσω

δώσε μου κάτι να σε θυμηθώ

Δεν έκανα κάτι κακό,

Δεν έκανες

απλώς βούτηξα στο νερό,

απλώς έπεσες στο κενό

δεν φταίω εγώ που πνίγηκες, 

και μ έπνιξες

ας είχες κάπου το μυαλό να σε προσέξει

εγώ σε είδα μόνο όταν χανόσουν

χαιρόσουν που μ ΄αποχωριζόσουν

εκεί , κάτω από το νερό

στη στάθμη του που έκανα για πήχη

για τα αστάθμητα τα λάθη σου που βούλιαζαν 

τα λάθη μου επέπλεαν

βγαίνοντας απ’τη θάλασσα δεν είχα πια κάστρο να χτίσω

είχες ξεμείνει από άμμο

και ανακοίνωσα σε τρίτους το χαμό σου

κι άρχισες κάστρα μικρότερα να χτίζεις

Δεν έκανα κάτι κακό,

σου δάνεισα ένα σώμα ,

 το σκότισα, το καύλωσα , το ανέτρεψα 

εσύ ο λεπτοδείκτης μου

εγώ η φθορά σου

Δεν έκανα κάτι κακό, εσύ το έκανες 

τα χέρια σου έβαλες

και έβγαλα τα μάτια σου

μια ολόκληρη εφηβεία

κάμποσα χρόνια παρακάτω.

μάριος

(στο βίντεο , φτιαγμένο με φροντίδα από τον Οδοιπόρο , συμπεριλήφθηκαν στίχοι από το ποίημα της Ζωής Καρέλλη ΄΄Έφηβος των Αντικυθήρων '' )

* λίγα blog έχουν δικό τους χαρακτήρα κι ακόμα λιγότερα αυτά που ο γράφων συμμετέχει με το είναι του. ένα από αυτά ,  το http://a-kakies.blogspot.gr/ με κέρδισε γιατί εκπλήρωσε και εκπληρώνει αυτό που ακριβώς μου έταξε : τα ασταμάτητα ταξίδια. Ευχαριστώ τον φίλο Οδοιπόρο που με δέχτηκε σ΄αυτό του το ταξίδι συνΟδοιπόρο.