sure about clipart

για χρόνια αρκετά κοιμόμουν με το ραδιοφωνάκι κολλημένο στ ' αυτί . μου ψιθύριζε καληνύχτα, του χαμήλωνα την ένταση και νόμιζα ότι όλο το βράδυ συνωμοτούσε να με κρατά ζωντανό με τα παραμύθια του. είχα ανάγκη από μικρός το παραμύθι και μου το παρείχε. με μελωδίες σαν κουβέρτα ζεστές και με λόγια σαν ξόρκια που σκοτώνουν τους δράκους και τα λάθη μου. 
έκλεινα ραντεβού με τις συχνότητες και ήμουν αυτός που στηνόταν περιμένοντας. γιατί ήθελα βήμα προς βήμα τη συνάντηση να δω.
όταν μεγάλωσα, το ραδιόφωνο παρέμεινε μικρό, να χωράει σε κάθε τσέπη, να γίνεται mp3 ,να γίνεται player, να γίνεται σαΐτα κι εγώ να το χρειάζομαι. ήταν πάντα αυτή η αίσθηση ότι υπάρχει για μένα μόνο, για να μου μιλά στ' αυτί και μόνο εγώ να καταλαβαίνω τα μηνύματα, τον κώδικα , τα ραδιοκύματα. δεν μου πέρασε ποτέ απ'το μυαλό να γίνω κι εγώ ραδιοκύμα. 
όσες φωνές έβγαιναν από το ραδιοφωνάκι ήταν λες και υπήρχαν μόνο μέσα του, δυσκολευόμουν να πιστέψω πως είχαν σάρκα και οστά, πρόσωπο να κοιτάξεις. κι όταν λίγες εβδομάδες πριν ένας φίλος με παρότρυνε να γίνω κι εγώ μια φωνή του ραδιοφώνου , αδυνατούσα να πιστέψω πώς θα αφήσω πίσω μου σάρκα και οστά και θα χωρέσω στο κουτί. θα ' μαι για κάποιον ραντεβού ; θα'μαι η καληνύχτα , το παραμύθι , η σαΐτα και η τσέπη για τη σιγουριά του; δεν έχω απάντηση, έχω τρακ σαν πρωτάκι. γιατί μια φορά πρωτάκι, πάντα πρωτάκι. και με τρακ και με χαμόγελο.
για όσο υπάρχει σιγουριά. μέσα μου. γύρω μου. έστω και προσωρινή. 
ούτως ή άλλως η προσωρινή σιγουριά με οδήγησε στη γέννηση του blog και η ίδια με οδηγεί στο αδερφάκι του, το διαδικτυακό ραδιοφωνικό sure about now. σ' ένα σταθμό που μοιράζεται τη δική του σιγουριά και ουρανό . στη δική μου την περίπτωση , πιο πάνω κι από τα κατορθωτά, μ'αρέσει που ο ουρανός μου συγκεντρώνει όλα μου τα ακατόρθωτα.
σας περιμένω, το μοιράζομαι , το ανυπομονώ , από το σάββατο 29/9 και για κάθε επόμενο.