Tα καλοκαίρια μεταφέρω μια βαλίτσα.
Πότε την πηγαίνω εδώ, πότε με πηγαίνει αυτή ,
πότε νομίζω ότι δεν την αποχωρίζεται ποτέ το χέρι μου.
Θα ήθελα να έχω μόνιμα φτιαγμένη μια βαλίτσα διακοπών,
ακόμα κι όταν είμαι εδώ ,
να ταξιδεύει μόνη της.
Κι όταν πιάνει προορισμό, να μη γελιέται ότι έφτασε.
Έτσι συμβαίνει , χειμώνα καλοκαίρι ·
ακόμα κι αν έχεις μάθει να επουλώνεις εύκολα ή γρήγορα τις πληγές σου,
ακόμα κι αν οι δρόμοι φαίνονται ανοικτοί
ή πως χωράνε του κόσμου όλου τις βαλίτσες ·
Οι ελπίδες δεν πρέπει ποτέ να παρκάρονται.
Σίγουρα κάποιον εμποδίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου