Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

ο Θερμοσίφωνας

Γεμίζεις την ψυχή σου με νερό,
κρύο νερό για να δροσίζεις όπως λες τις δυσκολίες 
και να πετάς στο πρόσωπο σου το πρωί
-το μάτι για να ανοίξει θέλει κάτι πιο πάνω από συνήθεια 
θέλει το ξύπνημα να συνοδεύει πλύση .
Γεμίζεις την ψυχή σου με νερό,
όπως το έφερε μπροστά σου η παροχή,
πρόσωπα γέλασαν κι εσύ απ'τη δροσιά τους πήρες
την έκανες σταγόνες και την ήπιες
κι όπως κατέβαινε στα σπλάχνα σου ανίκητη η δίψα που κορέστηκε .
Για λίγο κι άρχισε ξανά να σε πονάει.
Γεμίζεις την ψυχή σου με βροχή
μπότες που φτάναν μέχρι ψηλά στο πόδι
παιδί μέσα στις λάσπες τσαλαβούταγες και το νερό το έπινες 
κι ας ήταν λασπωμένο
ή με νερό μ'αυτές τις διάφανες φούσκαλες όπως σε έλουζαν
παιδί σε μια μπανιέρα που το νερό κατέβαινε στα μάτια σου 
και γέλαγες 
κι έκανες γκριμάτσες 
το σαμπουάν σου καταπίνοντας 
κι αφήνοντας μια μέρα παιδική απ'τον φωταγωγό να σου ξεφύγει.
Μάζευες νερό από το χιόνι 
άσπρο σου πάπλωμα στην πόλη που κάποτε περπάτησες 
και δεν λυπήθηκες τα βήματά σου που τη λευκότητά του μαύρισαν.
Τόσο νερό που μέσα θρόνιασε και σου γυρεύει αγωγούς να πλημμυρίσει.
Κι αυτή θερμαίνεται
μια καρδιά του θερμοσίφωνα γεννήτρια
- ο κόσμος μέσα βράζει και στάζει όπως περίμενες να κάνει. 
Άνοιξε εντός μία ζεστή ανατολή που όλα τα καίει
κι ό,τι δεν καίει είναι γιατί καιρό καμένο ήταν
και τώρα μόνο βρέχεται.
Θερμός καρπός ο εαυτός που ένα δέρμα ξεφλουδίζει.


8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ιδιαίτερη η έμπνευση σου ... και να σκεφτείς ότι είμαστε 77% από νερό... Aυτό που λατρεύω στο νερό είναι η υπομονή του να "τρώει" τον βράχο, τις ψυχές...


...Οι μουσικές όπως πάντα πολήυ ιδιαίτερες... σαν πόνος που γρατζουνάει την επιφάνεια και θέλει να κρυφτεί στην ψυχή...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Μάριε,

πάντα λυρικά μελαγχολικές οι γραφές σου,
που αφήνουν μια αίσθηση γλύκας στο τέλος και πρωτοτυπίας έκφρασης των αισθημάτων σου..

Μπράβο, φίλε μου!!!
Τα φιλιά μου!!!

Μάρκος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=3C4q2kZudWU

immabill είπε...

συμφωνω με τον οδοιπορο απολυτα. καλα και με τον προμηθεα εννοειται. Γ αυτο που τρελαινομαι ειναι παντα οι τιτλοι σου που ειναι σε μια ενδιαμεση κατασταση. Και σου δινουν να καταλαβεις ΚΑΙ οχι περι τινος προκειται η αναρτηση. Μ αρεσει αυτη η αντιφαση. Παιρνεις τον τιτλο και εκμαιευεις πραγματα :). Πολυ ωραιος και ο συνδεσμος σου πρωτη φορα το ακουω :)

Takis X είπε...

..."θερμός καρπός ο ευατός που ενα δέρμα ξεφλουδίζει.."

Χτύπησες φλέβα.

Prisoned Soul είπε...

Πλημμύρισα νερό πηγής που στέρεψε σχεδόν μετά από μένα...
και ήρθα εδώ και γέμισα ξανά.
Βροχή τα λόγια σου στην καρδιά μου...

marios104 είπε...

@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : Είναι η φύση μου από νερό κι όλο εκεί το γυροφέρνω το θέμα μου, με βροχές και κλάματα, με χαρές και δάκρυα.

@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ : Ευχαριστώ για όλα τα λόγια...και τα φυλάω για όταν ξεσπάσει πάλι καταιγίδα. Φιλιά κι από μένα.

@ Μάρκος : Εννοείται !

marios104 είπε...

@Basilis : Φίλε μου, αλίμονο στους τίτλους που με παγίδευσαν και στις λέξεις που δε μου αφήνουν περιθώρια... Χαίρομαι πάντα να είσαι εδώ.

@Takis X : Φλέβα ήταν; Πηγή γύρευα αλλά σαν φλέβα ακόμα περισσότερο τη χαίρομαι.

@Sweet truth : Αν στις πλημμύρες το κεφάλι σου ψηλά κρατάς , δε βρέχει. Αν πάλι το βουτάς εκεί μαθαίνεις τη βροχή καλύτερα. Σε φιλώ.