Λόγια ανακυκλωμένα

Δεν περιμένεις πάντα το διαφορετικό να ακούσεις , υπάρχουν μέρες που όλα νομίζεις είναι λέξεις που έχεις πει και σου έχουν πει. Σ'αγαπώ λες κι αυτό το κομμάτι από σάρκα λεκτική , είναι βαθύ , τόσο βαθύ για να το δίνεις έτσι τόσο αβίαστα. 
Το μετράς και το ξαναμετράς, 7 γράμματα σε δύο λέξεις ή 6 μαζί με μια απόστροφο, όχι για να αποστρέφεσαι το αντικείμενο της αγάπης σου αλλά για να ξεχωρίζεις κάπως το αντικείμενο από τη δική σου ενέργεια. Σε αγαπώ ή σε θέλω τόσο που αγάπη μάλλον θα το λένε.
ΑγαπΩ, α και ω, αρχή και τέλος, από αγάπη όλα  και σε αγάπη όλα. Μέρες με αγάπη και νύχτες χωρίς, όταν όλα τρέχουν να βρουν ταίρι και μένεις εσύ χωρίς,ή με το δικό σου σας χωρίζουν κόσμοι πιο μεγάλοι από τις λέξεις. Αν υπήρχε μερίδιο στις σκέψεις που σου γεννά μόνο μια λέξη,θα έπαιρνες το μεγαλύτερο.
Κι αν το μερίδιο αυτό έχει απόστροφο, κι εκεί δηλαδή αν χωρέσει μια αποστροφή στο αίσθημα , το ξεχωρίσεις από πρόσωπα και γίνει ένα γενικό πλαίσιο για σένα, μια αγάπη δηλαδή δίχως κατεύθυνση συγκεκριμένη, τότε θα πέσεις στην παγίδα, να μην ξέρεις που να απευθυνθείς και ποιος να γεμίσει τα κενά σου. 
Σίγουρα όχι  μια σαχλή μέρα του Φλεβάρη, ακόμα κι αν ο ουρανός στα φέρει έτσι να τη γιορτάσεις. Ούτε μια ούτε δύο υπενθυμίσεις στο κινητό, για μέρες γενεθλιών, μέρες συναντήσεων, επετείους και βλέμματα. Έρχονται και γκρεμίζονται τα ψέματα, τα λόγια που άλλαξαν χέρια που άλλαξαν σχήμα σε άλλα στόματα αλλά παρέμειναν ίδια. 
Όλοι τα ίδια λόγια μοιραζόμαστε,δεν είναι στενάχωρο να το σκεφτείς, εμείς που παλεύουμε για τη διαφορά μας, για την πρωτοτυπία, να παραδινόμαστε εύκολα στις δύο λέξεις που όλη η γλύκα τους είναι στα χείλη που τις προφέρουν και στα αυτιά που τις νανουρίζουν;
Τα γλυκερά που άλλοτε αναγνωρίζεις καταλήγεις να τα ζήσεις και το αντίστροφο είναι αυτό που πονάει πιο πολύ, αυτά που ζεις μετά να βρεις ανούσια ή λίγα μπροστά σε όσα περίμενες.
Έγραψα τα ''λόγια ανακυκλωμένα'' πάνω σε μια μελωδία που έκανε κύκλους στο μυαλό μου και έφερνε στα μάτια μου την εικόνα των ανθρώπων που φτωχά πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, γνωρίζονται με λέξεις που αγνοούν τη σημασία τους ή ακόμα κι αν τη γνωρίζουν τις χρησιμοποιούν καταχρηστικά. Είμαι κι εγώ ένας τέτοιος άνθρωπος, των λέξεων χαζό φερέφωνο και της στοργής τους αποδέκτης και γεννήτορας. Αλλά στο συμπέρασμα που βγάζω η ανακύκλωση με στοιχειώνει.Κύκλους που τα λόγια κάνουν, τα λέω σε εσένα, εσύ σε κάποιον άλλον και κάποτε θα επιστραφούν σε μένα πάλι, αλλαγμένα, αλλά τόσο μα τόσο ίδια. Μέχρι γυμνοί να αναπολήσουμε τον τρόπο όλα να γίνουν πιο απλά στην επαφή μας.
Αφήνω λοιπόν το τραγούδι μας εδώ και εύχομαι να μοιραστεί κι αυτό κάτι μαζί σας. Όποιοι κι αν είστε, είστε κομμάτια αυτού του κύκλου. Ανακυκλώστε την αγάπη σας λοιπόν.