Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Απο-λογισμός

Όταν θα φεύγεις θα σε κλάψω,
όπως θα έκανα νεκρό αν αποχαιρετούσα,
όπως θα τόλμαγα να σου εξομολογηθώ τον έρωτά μου 
λίγο προτού επιβιβαστείς στην αμαξοστοιχία
και το τρένο θα σφύριζε τη λήξη και την τελευταία σκηνή ταινίας.
Όταν θα φεύγεις θα σου χαμογελώ,
όπως θα είχα χείλη τεντωμένα σε γιορτή
ανάμεσα σε παρέα φίλων που περιμένουν το αστείο από μένα
κι όταν δεν έρχεται βαθαίνει ένα ρήγμα.
Όταν θα φεύγεις θα σε φορτώσω δώρα , 
να έχεις κι εσύ μια αγωνία ξετυλίγοντας το περιτύλιγμα
και διαβάζοντας την κάρτα...
όποιος σε θυμηθεί με δώρο υπενθυμίζει μια υποχρέωση
ή μια βαθιά ευγνωμοσύνη προς εσένα...αν και τα δώρα τα δικά μου τα δωρίζω σκεπτόμενος πόσο καλό σε μένα κάνουν να τα δίνω σε αυτούς που αγαπώ.
Μην περιμένεις να σου πω να μείνεις κι άλλο, 
ήταν αρκετό όσο έμεινες κι έφερες τόσα στη ζωή μου.
Έκανες τραγούδια με τα λόγια μου, έκανες παράσταση το θέλω μου, 
έκανες δεσμό την ελευθερία μου και με συντάραξες.
Μέσα σε λίγο μόνο χώρο να χωρέσω το άπειρο δε θα κάνω την απόπειρα.
Σε αγαπώ παλιέ μου χρόνε γιατί με έφερες εδώ να δω και τον επόμενο
με άλλα μάτια , με τόσες συγγνώμες στην καρδιά 
και τόσα ευχαριστώ
και με αυτό που προσδοκώ να επαναφέρω
το ανθρώπινο, το απλό, το καθημερινό, 
την επικοινωνία όταν εκεί που η κοινωνία βλέπει το επί-
όπως επί-θεση , επί - πλαστο,  επι-λήψιμο,   επι - κίνδυνο. 
Γεμίσαμε με πολλαπλασιάσμο τη μέρα μας εκεί που θα έπρεπε να επαναφέρουμε τις απλές πράξεις,
με τα δάκτυλα που κάνεις από αγνότητα , 
να μην φανείς θρασύς να φανταστείς τους αριθμούς πέρα από τα δέκα δάκτυλά σου. 
Επανέρχομαι λοιπόν στις πράξεις τις απλές, 
μια αφαίρεση και μια πρόσθεση, εκεί η ζωή με συγκινεί
όταν εκεί που αφαιρείς προσθέτεις..
κι αυτό που βγαίνει , ο απολογισμός είναι απόσταγμα, κλάμα, ευχαρίστηση, ανυπαρξία ή κοινωνία.
Μη μένεις άλλο παλιέ μου χρόνε, άκουσες πολλά. 
Σε χαιρετώ και κάνω εξάσκηση στα δάκτυλα για νέα πρόσθεση
- οι αφαιρέσεις θα έρθουν όταν τα δάκτυλα τελειώσουν.
Καλή μας χρονιά.

(Edvard Munch - Das kranke Madchen 
από την έκθεση με χαρακτικά του καλλιτέχνη στο μουσείο Ηρακλειδών. Εκείνος ονόμασε το συγκεκριμένο έργο του ''Το άρρωστο κορίτσι''...εγώ πάλι το κοιτάζω ως το Κορίτσι δίχως δάκτυλα για απολογισμό)

8 σχόλια:

Leviathan είπε...

Καλή χρονιά να έχεις με υγεία, αγάπη και πολύ χαρά! Ευτυχισμένο το 2011! Να περάσεις υπέροχα αυτές τις μέρες! Πολλά πολλά φιλιά! :)

Margo είπε...

Καλή χρονιά Μάριε και καλή δεκαετία!

Σου εύχομαι να προσθέτεις περισσότερο από το να αφαιρείς και να γελάς περισσότερο από το να κλαις..

Να σαι πάντα καλά!

MYSTELIOS είπε...

Ένα υπέροχο ξεκίνημα για την Νέα Χρονιά με το καταπληκτικό σου κείμενο , γεμάτο ευγνωμοσύνη για το παλιό που φεύγει και ελπίδα για το νέο που έρχεται !!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ φίλε μου γεμάτη υγεία και χαρά !!!

Dimitris A. είπε...

Έτσι!
Γιατί έχω την αίσθηση ότι σε όλους μας έδωσε πολλά
ο χρόνος εκείνος που τώρα του κλείνουμε ανάγωγα
κι έτσι γρήγορα-γρήγορα την πόρτα. Εμείς οι αχάριστοι.

Ας ελπίσουμε το 2011 να έχει να μας διδάξει
περισσότερα ακόμη.
Και να το κάνει με πιο ήπιους,
παιδαγωγικούς τρόπους.

Καλή μας χρονιά!!!

Nobilis είπε...

Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά :-)

karkinos7 είπε...

''Όταν θα φεύγεις θα σου χαμογελώ.''
Σε κάθε απολογισμό να μένει το χαμόγελο...αυτό της ψυχής!!!
Καλή Χρονιά με Υγεία και Χαμόγελο!!!
Την Καλημέρα μου!!!

la maladie de la mort είπε...

πιο δυνατός
πιο έτοιμος


καλή χρονιά

mahler76 είπε...

καλή χρονιά με υγεία και αγαπημένους ανθρώπους φίλε μου.