Σώμα λιωμένο που πριν σε φώτιζε,
ένα κερί που μέσα του κατάπιε το φιτίλι,
αυτό που δένει τη φωτιά με το δικό του λιώσιμο.
Σκοινί μικρό, που να το πιάσεις είναι δύσκολο έτσι απλά,
συνήθως το αγνοείς όταν σβηστό το βλέπεις να ξεφεύγει απ'το κλουβί του
κι όταν πεθαίνει και μικραίνει
κόκκινο και μαύρο αναμειγνύονται
σε θαμπώνει το δάκρυ σου κοντά στους καπνούς
σε καίνε τα δάκτυλα που πλησιάζουν του δράκου το στόμα.
Κι αυτό που μαθαίνεις , το ξεχνάς το επόμενο λεπτό,
ότι κοντά στις αναπνοές βρίσκονται οι φλόγες.
3 σχόλια:
Πολύ ωραία ανάρτηση.
Καλό μήνα εύχομαι.
Πολύ καλό , μπράβο φίλε μου και καλό σου μήνα !!!
Δημοσίευση σχολίου