Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

τα μπαλκόνια του '83 ( Ι )

Όταν η ζέστη πλακώνει τόσο την ανάσα μας
θα ' θελα πάλι να κοιμόμουν στο μπαλκόνι όπως παιδί
που οι τηλεοράσεις συγχρόνιζαν τις φωνές τους 
κι επικοινωνούσαν από τα κλουβιά τα πολυώροφα. 
Μα δεν το κάνουμε τώρα όπως και τότε, 
θέλουμε τεχνητή δροσιά και ξηρό λαιμό.
Τι να σου κάνει η τεχνολογία, 
αν στον ιδρώτα δεν αγκαλιάσεις το σώμα σου 
πώς θα του μάθεις του εαυτού σου το δικό σου άρωμα
να έχει να μυρίζεται το λαγωνικό όταν του λείπεις.
Η ζωή θέλει τη ζέστη και το κρύο να τα βιώνεις έντονα
και τα καλοκαίρια να τα ζείτε με τον ήλιο, τις πλάκες να βράζουν πάνω από το κεφάλι μας 
και τον ανεμιστήρα να φυσάει ξεψυχισμένα 
μ'αυτά τα χρωματιστά του πέταλα.
Θυμάμαι να έχω μόνο ένα σεντόνι στο σώμα τυλιγμένο 
και να ξαπλώνω στου διαμερίσματος τα φτερά και να κοιτάζω τα άστρα λίγο προτού αποκοιμηθώ.
Αυτές οι αναμνήσεις με γυρίζουν πάντα πίσω και από εκεί ρωτάω τη μητέρα μου πώς και έχω δύο ονόματα, πώς γίνεται να μη θυμάμαι τι έγινε τότε πίσω που η γέννηση ήταν κάτι ομιχλώδες και να θυμάμαι μόνο το '83 σαν χρονολογία.
Εκείνη να παλεύει να θυμηθεί και όλα αυτά να γίνονται τόσο αβίαστα , όσο η υγρασία κολλάει πάνω μας τα φιλιά της.
(Η 83η λοιπόν ανάρτησή μου γίνεται εν μέσω καύσωνα, αλλά κι αν γινόταν διαφορετικά πάλι με το σεντόνι και μόνο θα με έβρισκε το ξημέρωμα κάτω από την τέντα )

5 σχόλια:

immabill είπε...

Ολοι εχουμε αναμνησεις απο κατι τετοια ... Κι εγω θυμαμαι οταν ειμασταν μικρα εγω και η αδελφη μου που κοιμομασταν στο μπαλκονι με ενα σεντονακι και ακουγαμαι τα αυτοκινητα να παιρνανε και να μας νανουριζουν :) Τι ομορφα που ητανε ... Μαριε μου σου ευχομαι χρονια πολλα για την κυριακη, δεν θα ειμαι εδω να σου ευχηθω οποτε σου τα λεω τωρα. Ευχομαι οτι καλυτερο και να περασεις υπεροχα την μερα σου :) Φιλια πολλα φιλε μου ...

MYSTELIOS είπε...

Φίλε Μάριε , αυτές τις δύσκολες μέρες του καύσωνα και για εμένα είναι μεγάλη επιθυμία να μπορούσα να κοιμηθώ με ανοικτά παράθυρα και καθαρό αέρα , βλέποντας τον έναστρο ουρανό και το καλοκαιρινό φεγγάρι όπως τότε στα παλιά καλά χρόνια. Δυστυχώς οι πόλεις μας έγηνα τόσο θορυβώδης και απάνθρωπες που είναι αδύνατο να μπορέσεις να κοιμηθείς με ανοικτό παράθυρο. Καλό και δροσερό βράδυ λοιπόν , έστω και με την βοήθεια της τεχνολογίας !!!

marios104 είπε...

@ Basilis : Βασιλάκη μου πολυταξιδεμένε να που συναντιόμαστε εν μέσω καύσωνα...!Και μοιραζόμαστε λίγο πολύ όλοι τις ίδιες αναμνήσεις που τώρα μοιάζουν κάπως ρετρό! Σε υπέρ-ευχαριστώ για τις ευχές σου, το εκτιμώ πολύ και χαίρομαι που είσαι παρών :-) Καλά να περάσεις όπως εσύ ξέρεις να κάνεις !

@ART-TRAVELLER : Κι έχω ένα θέμα ακόμα φίλε μου, με την τεχνολογία ψύξης-θέρμανσης δεν τα πάω καλά και επιμένω παραδοσιακά με του ανεμιστήρα τις ξέπνοες προσπάθειες να παλέψω την κατάσταση..αλλά μάταια! Καλησπέρα δροσερή τουλάχιστον!

mahler76 είπε...

σήμερα και να ήθελαν να συγχρονίσουν τις "φωνές" τους οι συσκευές δεν θα μπορούσαν. Πολλά τα κανάλια πλέον, πολλές οι συχνότητες και πλέον μόνον θόρυβος τις περισσότερες φορές. Και όπως καταλαβαίνεις δεν μιλάω μόνο για τις τηλεοράσεις. Καλό σου βράδυ αγορίνα.

marios104 είπε...

@ mahler76 : Έχεις δίκιο για τους ήχους τους συμπλέοντες και τις συχνότητες τις μονίμως βραχέως εκπεμπόμενες... αλλά και πάλι μου αρκεί η προσπάθεια στην αγορά του τυχαίου (η ζέστη με επηρεάζει).Καλά τα βράδια και για σένα ;-)