Σώματα στη μάχη

Όταν σαν το φεγγάρι λάμπουν τα σημάδια σου 

απολαμβάνω τα δικά μου χέρια που σε πλήγωσαν

κι όταν τα φέρεις στο δικό μου σώμα τα αντίποινα

τι είναι αρκετό να πω

τι είναι αρκετό να πω...
Θα πολεμήσουν το δικό σου κόσμο

όσοι λαχτάρησαν λίγο από το μέρος του να έχουν

κι εγώ που τώρα μπαίνω αβοήθητος στη μάχη

είναι γιατί σε αγαπώ

είναι γιατί σε αγαπώ...

Κοντά στα λάθη σημαιοφόρο να με βάλεις 

όλη τη νύχτα με τα μάτια να μετρώ κι ακόμα

ο παραπάνω χρόνος δε μου φτάνει 

για να σε εκδικηθώ

για να σε εκδικηθώ.

Για τα κουράγια που τυφλά μου χάρισες 

κι από τη βόλεψη - δειλός εγώ - με γλύτωσες

είναι αυτό που σου χρωστώ σημάδι 

και θέλω στο λαιμό σου 

το θέλω στο λαιμό σου.

Νίκη θα είναι αν σε χάσω ή αν εσύ τάχα με διώξεις;

Μπροστά σου λίγο ταπεινά αν με προσέξεις 

ή αν την πέτρα που σου ρίχνω αποφύγεις;

Είναι τα ρούχα μου φτηνά

για την αξία που τους δίνεις,

όλα τα σώματα γυμνά 

όλα τα σώματα γυμνά 

είναι αυτό που απ'τη φωτιά μένει προτού να το συγκρίνεις.

 
(μέρα μνήμης η σημερινή για τον ποιητή που ξημέρωσε και νύχτωσε με έμπνευση )
http://www.youtube.com/watch?v=6u_1mjcvaF8&feature=related