Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Αλμυρός ενδοιασμός

Όταν μιλάω για αμφιβολίες , 
δεν έχω στο μυαλό μου τους δικούς μου ενδοιασμούς 
αλλά της θάλασσας.
Γιατί στα βάθη της το κρύβει το μεγαλύτερο αλλά
αυτό που λέμε όλοι αλάτι.
Αυτό που αρμύρα σου θυμίζει
και από τα χείλη δεν χορταίνεις να το γεύεσαι.
Αυτό που λένε πως τις κλείνει τις πληγές ή τις πονάει περισσότερο.

Έχεις αλήθεια τόση θάλασσα στο σώμα σου 
και τη γυρεύεις στο απέραντο το κύμα.
Αλάτι κλαις όταν γελάς κι όταν με κύματα παλεύει η ζωή σου,
αλάτι λένε τις κινήσεις σου που νοστιμεύει κάθε σχέση.
Όταν θελήσεις να ξεχάσεις, νερό κι αλάτι ... όπως θα έκανες για κάθε δόντι που απ'τη σάρκα σου ξερίζωνες.
Αλλά αυτό το τι που κρύβει το αλάτι είναι στον τρόπο που γυρεύεις απαντήσεις. 

(Εσύ δεν απαιτείς αλλά υπομένεις, παρακαλάς να έρθει κάποτε το κύμα να σε σώσει.)
Το καλοκαίρι το μετράς και με το αλάτι όταν στεγνώνει 
στα δύο σου βλέφαρα καθώς το τρίβεις 
και τα ίχνη του στα δάκτυλά σου μένουν. 
Δεν είναι για όλους ένα άλυτο μυστήριο. 
Στη θάλασσα σαν να αποκτά ένα μοιραίο χαρακτήρα , 
όπως το αίμα των ανθρώπων. Και την ξεχωρίζουμε κι αυτή σε υδάτινη μάζα ιδιαίτερα αλμυρή , όπως θα λέγαμε για κάποιον ότι το αίμα του βράζει. 
Αναζητάς λοιπόν το αίμα ή το αλάτι ξεχυλίζει από τη σκέψη σου;
Ενδοιασμός και πάλι να απαντήσεις. 
Τόσοι και τόσοι χάσαν τη ζωή τους κολυμπώντας 
που ίσως το αίμα τους να έφτασε στο πιάτο σου, στα μάτια σου και στις πληγές σου. Αλλά...τι σημασία έχει να το ξεχωρίζεις. 
Αίμα είναι τόσο αλμυρό, όσο η γλώσσα στο φιλί πάνω στο κύμα. 


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

άπειρη, μυστηριώδης, αλμυρή, πολύχρωμη,... σαν εμάς! ψάχνουμε αέναα, πότε βρίσκουμε κάποια ψήγματα κάποτε βρίσκουμε κάποια μαργαριτάρια και κάποτε άδεια μπουκάλια. Κι ούτε ένα μήνυμα μέσα!!
έτσι δεν είναι και ο νους?
την καλημέρα μου

karkinos7 είπε...

Κείμενο και φωτογραφία δένουν στον απόλυτο ήχο της θάλασσας και της αλμύρας της.
Την Καλημέρα μου!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...Τι δόξα και τι μεγαλείο κρύβουν στα σπλάχνα τους οι θάλασσες! Τι μυστικά ταράζουν το νου μας και ξεσηκώνουν τις ψυχές μας! Ολόκληρες πολιτείες έπλασε η φύση εκεί μέσα, με ζωές ατέλειωτες. Με ζωές ποικιλόμορφες. Με κόσμους που πλανεύουν και παράλληλα προκαλούν δέος στους ανθρώπους. Κι οι άνθρωποι που βυθίζουν τα δίχτυα τους και φέρνουν στο δικό τους φως ζωές μυστήριες και συνάμα ανεπανάληπτες...

Την αγάπη μου όλη, Φίλε μου αγαπημένε!

the boy with the arab strap είπε...

τι υπεροχο κειμενο μαριε, πολλες καλημερες !!!!!!

MYSTELIOS είπε...

Καλησπέρα , πολύ ωραίο και εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο φίλε Μάριε !!!
Αλήθεια , τώρα εγώ σκέφτομαι, πόσο πολύτιμο αγαθό είναι για την ζωή μας το αλάτι !!! (συμβολικά αλλά και κυριολεκτικά)...
Καλό σου βράδυ.

marios104 είπε...

@silena : Όλα όσα είπες είναι αλήθεια ότι είχα στο μυαλό μου γράφοντας αυτό εδώ, για τα επίθετα που κρύβει κ την επίθεση που μέσα μας λαμβάνει χώρα. Καλημέρα κ χαίρομαι για την επίσκεψη!

@karkinos7 : Καλημέρα φίλε μου, δένουν στα μάτια μας και δένουν και μας μαζί τους. Ας είναι αιώνιο το δέσιμο.

@ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ :Καμιά φορά σκέφτομαι αν η θάλασσα είναι ο καθρέπτης που πρέπει να σπάσουμε για να βουτήξουμε στη μεγάλη αυτή μήτρα των υδάτων ή αν πρέπει μόνο βουβοί να τον παρατηρούμε. Καλημέρα με μεγάλη αγκαλιά.

marios104 είπε...

@ the boy with the arab strap : Σε ευχαριστώ και σε προσκαλώ κι εσένα να βουτήξεις στα νερά τα βαθιά ...μαζεύω γνώμες για τα απέραντα τα μυστικά της μονοπάτια που έχω την αίσθηση δεν ταυτίζονται για όλους εμάς. Καλημέρα!

@ ART-TRAVELLER : Νομίζω η θάλασσα, το πιο μυστηριώδες τοπίο για απεικόνιση είναι ο κοινός τόπος όλων μας. Εσύ με τις περιπλανήσεις σου το ξέρεις καλά νομίζω. Σε ευχαριστώ πολύ , καλή σου μέρα.