Στο μέλλον θα μιλάς με τις προθέσεις
όχι τις πράξεις
και όσα σκέφτεσαι θα με ταΐζουν όσο πρέπει για να σε ανέχομαι.
Θα ξεφυτρώνει περιέργεια στο ενδιαφέρον σου
κι εγώ θα κάνω με το χέρι μια κίνηση
από μπροστά μου να τη διώξω όπως τη μύγα.
Κι όπως το χέρι θα σηκώνω
θα ξεγλιστρούν απ΄το ρολόι μου οι δείκτες,
μια κατηφόρα θα περνούν από το μπράτσο μου
και θα τους καταπίνω.
Ο χρόνος θα'χει γεύση από μέταλλο
και δε θα τον χορταίνω.
Κι αυτή σου η πρόθεση
σαν μέταλλο να λιώσω
παίρνει ένα χρόνο και για μένα ακαθόριστο.
3 σχόλια:
ψυχρό το μέταλλο, σαν λίγο ψυχρό συναισθάνομαι την προσέγγιση στον άλλον...
γιατί ;
Ξενικός
http://xenikos.blogspot.com
@Ξενικός : Είναι ψυχρές κάποτε οι σχέσεις,
όχι με όλους αλλά με αυτούς που νιώθουν έτσι
κι εκεί παροπλισμένος στέκομαι
όσο κι αν προσπαθώ.
Σε ευχαριστώ για όλα τα σχόλιά σου,
πάντα βοηθούν ! Σε χαιρετώ.
Και ήταν το μέταλλο σαν το μέλλον που μας περιμένει, κρύο, παγωμένο...
και είναι οι άνθρωποι που αρχίζουν να του μοιάζουν...
Δημοσίευση σχολίου