Ξέρεις τι θέλω :
Να μιλάω σε β' ενικό
Να γελάω σε τόνο φιλικό
να απευθύνομαι σε μένα
να μην έχω να φοβάμαι για κανέναν...
Να ανεβάζω την ένταση στο βλέμμα,
να κουνάω το κεφάλι μου στο ψέμα,
στα σοκάκια όταν βαδίζω να σκοντάφτω
και ξανά απ΄'την αρχή...
Να ξοδεύω όσα έχω στο πορτοφόλι,
να μου μοιάζει με ατέλειωτη η μέρα μου όλη,
να χορεύω όσο κοιτάζεις,
να τολμώ όσα διστάζεις,
να πιστεύω στο μοιραίο
στο καινούργιο , στο λαθραίο,
στο αιώνιο το χέρι σου στο δέρμα,
να κοιτάζουμε μαζί αν λάχει τέρμα,
να ξεσπά η μουσική μες στις κερκίδες,
να'ναι εκεί η πρώτη νύχτα που με είδες,
να φοράω αυτές τις στάλες της βροχής
που σαν νότες θα κτυπούν της μουσικής
και να είναι σαν παρόρμηση στιγμής...
Σήμερα βράδυ Ηρώδειο φορώ και ξεκινώ.
5 σχόλια:
Μπορείς πιστεύω άνετα να αποκτήσεις όλα αυτά. Έχεις τη θέληση που χρειάζεται, τη δύναμη να τα λες, την τέχνη να τα εκφράζεις και να κάνεις και άλλους να τα ποθούν...
Αυτά ακριβώς, τα ίδια...
Με την δύναμη της τέχνης σου μπορείς να κάνεις θαύματα , σε ακολουθούμε πιστά στα ταξίδια σου και ανακαλύπτουμε το ταλέντο και την ευαισθησία σου να ξεδιπλώνεται τόσο δυναμικά και τόσο όμορφα . Καλή συνέχεια και καλό σου βράδυ φίλε Μάριε !!!
@Sweet truth : Μαζί με όλα αρκετό μου είναι να ελπίζω...αυτό από μόνο του είναι δώρο . Σε ευχαριστώ για την πίστη που δείχνεις :-)
@ART-TRAVELLER : Σε όσα ταξίδια έχω φίλους καλούς παρέα, σίγουρα κάπου όμορφα θα οδηγήσουν. Ευχαριστώ φίλε μου.Καλή συνέχεια σε 'ό,τι επιθυμείς.
Αν το μοιραίο μπορεί να κρύβεται σε μια παρόρμηση της στιγμής, τότε μιλάμε για μια ευτυχή συγκυρία. Είναι στιγμές που πραγματικά αλλάζουμε μορφή, γινόμαστε θάλασσα, βροχή, μουσική. Η μεγαλύτερη πρόκληση ωστόσο είναι να το αντιλαμβανόμαστε όταν συμβαίνει.
Καλή σου μέρα.
@StoneFace : Κι αν συμβεί και δεν το καταλάβουμε, τότε νομίζω μεγαλώνουν οι πιθανότητες να ξανασυμβεί... λέω εγώ τώρα. Ευχαριστώ για τα λόγια σου φίλε μου, αυτή η θάλασσα θέλω να γίνω.
Δημοσίευση σχολίου