Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Βραδινά σημεία στίξης : θαυμαστικό


Πότε παιχνίδι το έλεγες πως μοιάζει αυτό το σχήμα, σαν το κουτσό που τα παιδιά στο ένα πόδι τρέχουν , χωρίς να είπανε ποτέ από τι τάχα να ξεφύγουν προσπαθούν... Από το χρόνο που με δυο εκείνος τρέχει πόδια;
Εσύ από το σώμα σου το έκλαψες κι αυτό λιμνάζει σαν πληγή στο ένα σου πόδι
κι ανάπηρο σε δείχνει να κοιτάζεις... μια τόση δα μικρή κουκκίδα που θα σου αρκούσε σαν βατήρας για το άλμα...  !
Αυτή σου η σκέψη πάνω απ΄το άπειρο, πότε μπαλόνι που γεμίζει από το χρόνο σου θυμίζει, 
το χρόνο που ποτέ δεν έδωσες να αδειάσει... έχεις το θάρρος με μια βελόνα κοφτερή να την τρυπήσεις ή θα επιτρέψεις ολοένα να φουσκώνει στο κεφάλι σου το όνειρο ... ;

Κι όταν οι μέρες μεγαλώνουν όπως απόψε, αυτό το θαύμα το αστικό γίνεται σαν θαυμαστικό που το χωρά η αγκαλιά σου και από συνήθεια του λες τι εσύ θαυμάζεις : γύρω ανθρώπους που ερωτεύονται κρυφά και δεν σκορπούν στη μέρα τα αισθήματά τους αλλά στη νύχτα τα γυρεύουν τα ανταλλάγματα...  πράσινα σπίτια που τολμούν ακόμα να φυτρώνουν μέσα σε τόσο γκρι μονότονη γειτνίαση... πουλιά που ξέχασαν το πέταγμα και δίποδα ανάμεσά μας αναπνέουν... όνειρα που ξάπλωσαν δίπλα μας αλλά σηκώθηκαν προτού μας δουν να τα χαλάμε... γέλια που γέμισαν δωμάτια και κλάματα που κύλησαν και δεν σκουπίστηκαν βιαστικά... μελωδίες που έγιναν εικόνα με το νου...και σκέψεις που τραγουδήθηκαν...

είναι πολλά τα όσα έχεις θαυμάσει και όσα εσύ θαυμάζεις σε κρατούν με το ένα πόδι σηκωμένο, ένα ακόμα παιδί που δε ξέχασε να παίζει κουτσό παίρνοντας φόρα να πηδήξει να τα φτάσει ... είτε τα όσα έχει μπροστά είτε τα όσα γέμισαν το πάνω το μπαλόνι.

Αυτή του θέρους η ισημερία βαφτίστηκε ισηρεμία.

9 σχόλια:

SG είπε...

Τα κείμενά σου είναι πάντα μια αφορμή για να θαυμάσω την επινοητικότητά σου με τις λέξεις και την δύναμη των εικόνων που ανακαλείς. Θα συμφωνήσω με όσα γράφεις και θα ήθελα να προσθέσω ότι το θαυμαστικό μου φαίνεται ότι απηχεί συμβολικά την έκφραση στο πρόσωπο εκείνου που θαυμάζει...

Καλή σου μέρα.

MYSTELIOS είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! τίποτα άλλο δεν έχω να πω .....

karkinos7 είπε...

''γύρω ανθρώπους που ερωτεύονται κρυφά και δεν σκορπούν στη μέρα τα αισθήματά τους αλλά στη νύχτα τα γυρεύουν τα ανταλλάγματα... πράσινα σπίτια που τολμούν ακόμα να φυτρώνουν μέσα σε τόσο γκρι μονότονη γειτνίαση... πουλιά που ξέχασαν το πέταγμα και δίποδα ανάμεσά μας αναπνέουν... όνειρα που ξάπλωσαν δίπλα μας αλλά σηκώθηκαν προτού μας δουν να τα χαλάμε... γέλια που γέμισαν δωμάτια και κλάματα που κύλησαν και δεν σκουπίστηκαν βιαστικά... μελωδίες που έγιναν εικόνα με το νου...και σκέψεις που τραγουδήθηκαν...''

Εκπληκτικόοοοοοοοοοοοοοοοο!!!
Μια μεγάλη υπόκλιση για όσα ορισμένες ψυχές μπορούν να αισθάνονται!!!!

Την Καλησπέρα μου!

Μάρκος είπε...

Κανένα σημείο στίξης να μη φοβάσαι, μόνο την άνω τελεία...

Leviathan είπε...

oneira einai kai borei na xanare8oun omos! :) kalisperaa! :)

marios104 είπε...

@StoneFace : Είναι οι λέξεις που έρχονται και με βρίσκουν και μου αρέσει να τις πλάθω κατά πως θέλω. Σε ευχαριστώ πολύ φίλε.

@ART-TRAVELLER : Ακόμα κι αυτό μου αρκεί! Ευχαριστώ για την παρουσία !

@karkinos7 : Για να αναγνωρίζεις πού αξίζει να υποκλινόμαστε, ανήκεις κι εσύ στις ψυχές αυτές θαρρώ...άρα και σε σένα μια υπόκλιση επιστρέφω και σε ευχαριστώ!

marios104 είπε...

@Μάρκος : Ποτέ δεν τη φοβήθηκα την άνω την τελεία, πρόσφατα δε απέκτησε καινούργιο νόημα για μένα και την αγάπησα παραπάνω. Αυτά τα αποσιωπητικά είναι που με τρομάζουν, να μην πω για τις παρενθέσεις...αλλά θα επανέλθω σε αυτά εν καιρώ... Ευχαριστώ φίλε μου.

@Leviathan : Καλησπέρα φίλε μου. Αυτά τα όνειρα έχουν ελεύθερη την πρόσβαση να έρχονται και να φεύγουν όποτε θέλουν. Καλοδεχούμενα...

Prisoned Soul είπε...

Ερχόμενη εδώ πριν λίγο καιρό
σου είχα πει πως έγινα θαυματικό να σε θαυμάζω...
Δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή μέσα από τα κείμενα σου...
Αποπνέει μαγεία ο λόγος σου και γεμίζει όνειρα που δεν χάνονται, στιγμές ατελείωτες και όμορφα τραγούδια.

marios104 είπε...

@Sweet truth : Ευχαριστώ για αυτό που βλέπεις και για την ευγένεια που δείχνεις ομολογώντας το :-)