Αυτή η μέρα σου ανήκει

Γεννήθηκες σκυφτή, ούτε και ξέρω το γιατί.

Υπήρξες όμως λυγερόκορμο κορίτσι κι έτσι σε είδα κάποτε, 

σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και με χαμόγελα πλατιά και έγχρωμα.

Μεγάλωσες σκυφτή, με όνειρα που δεν τα πάλεψες

με συνταγές που δε δοκίμασες να φτιάξεις.

Δεν είχες το θάρρος; 

Κι όμως στα μάτια μου είσαι η πιο απ'όλες θαρραλέα.

Όταν ζευγάρι έγινες, δε γλύτωσες το ζυγό, αλλά και τότε δε μου στέρησες το χάδι

και την αγκαλιά σου. 

Άν είχα δάκρυα θα ήταν για να πλύνω τις πληγές σου  

κι αν είχα γέλια θα τα άφηνα στο προσκεφάλι σου. 

Τώρα μαθαίνω εγώ την έγνοια σου να έχω, αλλά κι αυτό ακόμη είναι σημάδι της αγάπης σου. 

Κάτι έκανες σωστά με μένα. Αυτή η μέρα σου ανήκει. Σε ευχαριστώ.

(ακόμα και τα άνθη σου το χρωστώ πως έμαθα να μη τα μπερδεύω )




χώρια τα αγκάθια από το άνθος κι απ'τη ζωή μου μόνο το χρώμα τους θα βλέπω