Η άνοιξη μου θυμίζει πόνο,
στόμα που διάπλατα ανοίγει κι από μέσα φυτρώνουν χρωμάτων αγκάθια και χλωρά φύλλα.
Θέλει να αγαπηθεί και να δώσει αφορμές να αναζητήσουν το κορμί του,
σαν από πάντα να έλειπε και απαρατήρητο τώρα να μένει.
Ούτως ή άλλως ένα κορμί πρόσκαιρη χαρά προσφέρει,
ενώ τώρα καθώς η βλάστηση το πνίγει,
λάμπει σαν να κατάπιε όλο το οξυγόνο που η καρδιά του άντεχε να πιει.
Πίσω όμως απ'τις τρύπες του προσώπου αυτού
κρύβεται ένα εργοτάξιο
πληγωμένων εγωισμών που τα γεννά τα πορφυρά τα χρώματα
και τα αλμυρά ποτάμια.
Τα φρύδια ολοζώντανα
γεμάτα από θρύλους πως μέσα κρύβουν το φευγιό
και της αποστροφής του τον προδότη
ακροβατούν πάνω απ'το βλέμμα του φόβου,
εκεί που πυκνώνει το δάσος και πνίγει τις αισθήσεις...
Αυτό που υπέρτατη χαρά για κάποιους είναι,
για εκείνον είναι οδύνη.
Φέρνει στο νου τα χέρια που δε φτάνουν αρκετά να αγγίξουν.
Όσο ζεσταίνει το κορμί για καλοκαίρι
τόσο η καρδιά θα φλέγεται
κι έχει στη μέση της παλάμες που την έκαψαν.
9 σχόλια:
Πολύ όμορφη γραφή!
Απο τα πιο ωραία που έχω διαβάσει σε αυτόν τον ένα χρόνο και κάτι!
Την Καλησπέρα μου!
Ευχαριστώ πολύ φίλε :-) Καλησπέρα.
''Θέλει να αγαπηθεί και να δώσει αφορμές να αναζητήσουν το κορμί του'', εκπληκτικά διατυπωμένο .... Υπέροχο !!
Πολύ όμορφο πραγματικά ..λόγια που χαιδεύουν το νου και την καρδιά και σ'αφήνουν να ονειρεύεσαι....
Καλημέρα και από μένα!
Πολύ όμορφο πραγματικά !!! Όσο πόνο και αν μας θυμίζει πολλές φορές η Άνοιξη δεν παύει ταυτόχρονα να ξυπνά την ελπίδα και τα όνειρα ... Καλή σου μέρα φίλε Μάριε και καλή συνέχεια στις όμορφες σου αναζητήσεις.
Δηλαδή πολύ λουλούδι για το τίποτα; Και παλάμες καμένες από το "πολύ" που τους ετάχθη; Και μια φωνή που από το λυγμό μετακινείται υφέρπουσα και καθ' υποστολήν στον πνιγμό; Και μάτια χωρίς οξυγόνο; Και εικόνες μόνο στην αρνητική τους ταυτότητα; Και μήπως είσαι ερωτευμένος και αυτήν την άνοιξη;
Αν ναι, τότε οι ερωτήσεις είναι ρητορικές. Και ως εκ τούτου σου απλώνω το χέρι να μπεις στον κύκλο, με δικαίωμα άρσης της επιλογής. Έτσι κι αλλιώς οι επιλογές αποκλείουν.
Μ' άρεσε αυτό που διάβασα και έμεινα πολύ.
δεν συμπαθώ την Άνοιξη. Γεμάτη υποσχέσεις που θέλουν απλά 3 μήνες για να διαψευστούν.
Την καλησπέρα μου αγορίνα.
@ Basilis έκπληξη στη διατύπωση και στο δικό μας βλέμμα. σε ευχαριστώ φίλε μου.
@ Dust in the wind Χάδια τα λόγια μου για σένα, σε μένα μαχαίρια που ακονίζονται. Ευχαριστώ θερμά :-)
@ ART-TRAVELLER και το όνειρό μου και η ελπίδα μου συνήθως ξυπνούν το φθινόπωρο και γρήγορα βρέχονται. είναι όμως παρήγορο να νοιώθω την άνοιξη να υπόσχεται... χαίρομαι τόσο για την παρουσία σου φίλε μου εδώ.
@ επί λέξει θα μπορούσα να γράψω μια νέα ανάρτηση βασιζόμενος στις απορίες σου, ίσως και να το κάνω γιατί μου άρεσε αυτή η συμμετοχή σου στη σκέψη τη δική μου. Αυτό το χέρι το απλωμένο θα το δεχτώ και στον κύκλο με τα μάτια κλειστά θα μπω. Σε ευχαριστώ θερμά.
@ mahler76 θα συμφωνήσω μαζί σου, είναι η άνοιξη μια ψεύτικη οπτασία που δεν δίνω πια τη σημασία που θα ήθελε. Καλησπέρα και σε σένα :-)
Δημοσίευση σχολίου