Aυτές οι μικρές φλόγες
κι αυτά τα κεριά που δε σβήνουνε
να μπορούσαν να θεριέψουν και να κάψουν
όσα χέρια τις ανάβουνε...
αυτές οι φωνές που δεν παύουν να σχολιάζουν
κι αυτά τα σώματα που τις παράγουν
να τολμούσαν να ισορροπήσουν με την πεζή
και τόσο άπιστη τους πραγματικότητα.
κι όλα να είναι τόσο φυσικά...
Ανάμεσα στο γεύμα και στο δείπνο
Μια τελετή που δεν παρέστη κανείς ειλικρινώς
και μια χαμένη ευκαιρία να σωθεί
αυτός ο κόσμος ο εντός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου