Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Κινούμενες και ρόδινες τοξίνες


Με ένα κλουβί διασχίζεις τις λεωφόρους, 
ανοίγεις δρόμους με τις ρόδες του να αστράφτουν.
Η μηχανή του σε ζαλίζει 
κι απ'το παράθυρό να αποτυπώσεις τις εικόνες δεν προφταίνεις...
Η πόλη είναι γεμάτη με ανθρώπινες κονσέρβες , 
μετακινούμαστε χωρίς να ξέρουμε πόση αρμύρα κουβαλάμε, 
εσύ όμως το υποψιάζεσαι πως μέσα σε κάθε λεωφορείο όλοι μοιάζουν κοινότυποι και απαράλλαχτα όμοιοι.
Χαζεύεις απ'τα μάτια του χωρίς να ξέρεις τι κοιτάζεις...
είναι σκιές που κυνηγάς ή τρέχεις από εκείνες να ξεφύγεις;
Δεν έχει τόση βιασύνη πια η ζωή μας, εμείς γιατί δε θέλουμε να το καταλάβουμε; 
Τα κάγκελά του είναι αυτά που σε στηρίζουν, 
έτσι που βίαια ξεφυτρώνουν στο κουφάρι του.
Το μέταλλο τους είναι απλό , λείο κι όμως το χέρι σου γαντζώνεται.
Χωρίς να θες να το χρειάζεσαι, πρέπει με αυτό να γίνεις φίλος την κατάλληλη στιγμή που το όχημα το φρένο θα πατήσει.
'Οχι με άλλους που στην ίδια μοίρα βρίσκονται , αυτοί δεν έχουν λογική για να σε φτάσουν . 
Έκαστος το νου τον έχει στη δική του στάση, το δικό του το κουμπί έχει την παραπάνω σημασία.
Είναι που μοιάζουν τα κλουβιά με του μυαλού μας τις τοξίνες, πηγαινοέρχονται και φεύγουν χωρίς ποτέ να συναντιούνται ειλικρινά οι εαυτοί μας . Παίρνω το 843 και καταλήγω σε μια νεύρωση ή από αυτή ξεφεύγω ; Αυριανό μου δρομολόγιο, κάνε μια στάση να κατέβω. 
(O πόθος έμεινε ασπρόμαυρη ταινία κι αυτό το λεωφορείο δεν πάει προς το παρελθόν) 

4 σχόλια:

karkinos7 είπε...

Το δρομολόγιο δεν έχει στάση παρελθόν,το παρελθόν έχει δρομολόγιο για το μέλλον μας!
Αντέχεις το 843;;;;(χαχαχαχαχα)
Να μου πεις εγώ άντεχα το χειρότερο Γ18...(χαχαχαχαχαχα)
Την Καλημέρα μου!

MYSTELIOS είπε...

Φίλε μου , στα δικά μου καθημερινά "Δρομολόγια" πάντα μαρέσει να κάνω μια "Στάση" και στο δικό σου blogόσπιτο γιατί κάθε φορά έχω μια καλή δόση οξυγόνου πολύ αναγκαία για την συνέχεια .... καλή σου μέρα Μάριε ....

marios104 είπε...

@ karkinos7 έχει πολλές στάσεις το παρελθόν που θα ήθελα να τραβήξω τη χειρολαβή, να ακινητοποιήσω το όχημα και να τις χαρώ διαφορετικά. Δεν είναι όμως τρένο.

@ ART-TRAVELLER με τιμά αυτή σου η επίσκεψη φίλε μου, το οξυγόνο που παίρνεις είναι από αυτό που μοιραζόμαστε.

MYSTELIOS είπε...

Νάσαι καλά Μάριε και καλό σου βράδυ ...