Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Συμβιβασμός

-Πόσα;
-Όσα περισσότερα.
-Γιατί;
-Δεν υπάρχει λόγος. Μου χρωστάς.
-Ναι, αλλά δεν έχω τον τρόπο να σε ξεπληρώσω.
-Είναι αργά τώρα να το σκεφτείς αυτό.
-Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα ήταν αρκετό να ικανοποιήσει τη δίψα σου να πάρεις πίσω όσα έδωσες. Κομμάτι κομμάτι μαζεύεις και αποθηκεύεις.
-Δε θα σου δώσω λογαριασμό. Όσα περισσότερα συλλέξω, θα είναι πιο εύκολο να μη χρωστάω την επόμενη φορά εγώ.
-Είναι πολλά αυτά που από σένα περιμένω; Να καταλάβεις; Δεν έχω χρήματα να σου επιστρέψω, ούτε πολλές υπομονές με συντροφεύουν.
-Δεν ήμουν καλός ποτέ με τις συμβουλές , πάντοτε έκανα το λάθος να υπάρχω περισσός ή πλεονάζων. Βρες μόνος την άκρη. Δώσε μου τότε τα όνειρά σου, ίσως έτσι διαγραφεί το χρέος.


6 σχόλια:

Takis X είπε...

..ονειρο να ναι κι ας σε γυμνώνει από ονειρο..

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Η ζωή είναι ένα διαδικαστικό χρέωσης

Χρεώνεσαι το χρόνο, και πληρώνεις με το γήρας.
Τα όνειρα είναι παιδιά της ελπίδας
Η ελπίδα είναι η ταχυπαλμία
Περισσότερα δε ξέρω

karkinos7 είπε...

Ελλειματική ή πλεονασματική...
Ζωή....
όνειρα διαγραφής χρεωλιστικών γραμματείων ζωής!
Την Καλημέρα μου!

Leviathan είπε...

i zoi einai gematoi apo simvivasmous kai na po tin ali8eia den einai oloi kakoi...kalo mesimeri!

mahler76 είπε...

υπάρχει στα αλήθεια αυτό που λένε έντιμος συμβιβασμός?
Καλησπέρα κι από μένα.

marios104 είπε...

Μμμ...στέκομαι σε λόγια τόσων φωνών διαφορετικά κ όλα μου φαίνονται σωστά. Έντιμος συμβιβασμός ; Που να τον δέχονται κ οι 2 πλευρές σαν τέτοιο ; Μάλλον υπάρχει. Αλλά το πάρε δώσε των συναλλαγών έχει κάτι φτηνό στον ορισμό του, σαν να δίνεις γιατί ξέρεις πώς θα πάρεις . κ το αντίστροφο.
το χρέος το σκέφτομαι σαν ΧΡΕΟΣ με όλα του κεφαλάια, με βαραίνει σαν δήμιος. Ευχαριστώ σας όλους.