Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Ανυπάκουοι χρόνοι V

... έρχονται πρόσωπα, σε γυρεύουν εκεί που σε άφησαν,
δεν το σκέφτονται καν το ενδεχόμενο να έχεις περπατήσει
τέσσερα, πέντε, δύο βήματα έστω.
φωνάζουν το όνομα που είχες κάποτε, μα εσύ δε γυρίζεις το κεφάλι να τους δεις,
δεν το αναγνωρίζεις πια.
Σ'αυτούς τους ανθρώπους αφιερώνεις το φως της μέρας
με την ελπίδα να είναι αυτό που θα τους ανοίξει τα μάτια.

5 σχόλια:

Takis X είπε...

αμα αλλάζεις ονομα ,αλλάζεις καί ζωή

κι οι παλιοί φίλοι απλώς περαστικοί..

MYSTELIOS είπε...

...αναμφίβολα όλα αλλάζουν στο πέρασμα του αδυσώπητου χρόνου αλοίμονο σε όποιο δεν το αποδέχεται και ψάχνει μάταια στα περασμένα , φίλε μου νομίζω ότι το σημαντικό είναι να ζούμε μόνο το παρόν μας .... καλό σου βράδυ.

Leviathan είπε...

me ekneurizei poli otan ginetai kati tetoio...kai kirios otan kapoioi se 8imoudai eno se edioxan oi idioi...kai auto pou mou ti dinei einai oti se 8imoudai ka8ara apo egoismo...de tous noiazei ka8olou an exeis proxorisei, an exeis allaxei...tipote...kalimera!

karkinos7 είπε...

Ότι ανήκει στο παρελθόν,να μείνει εκεί,και εσύ να συνεχίσεις τα βήματα μπροστά!
Την Καλημέρα μου!
Όμορφη Κυριακή να έχεις!

marios104 είπε...

Δεν είναι κατηγορία να σε αναζητούν, είναι όμως κατηγορία να είσαι διαθέσιμος... έρχονται βέβαια και κάποιες τύψεις, αλλά αυτές θα μάθουν να αποσύρονται όταν πρέπει. Καλημέρες σε όλους!