Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Η πρώτη του νύχτα



Είναι η νύχτα που με σκιές με κυνηγάει κι εγώ πήρα το χρώμα της άμμου,το ντύθηκα και περιμένω να ξαστερώσει. Δεν έχω λόγο να βιαστώ, δεν έχω ύπνο.
Κοιμάμαι μόνο όταν μπορώ να ελέγξω τα όνειρά μου , μα τόσο σπάνια μου συμβαίνει.
Συνήθως τα ηνία τα παίρνουν οι πληγές που δεν έχουν μάτια να κλείσουν , 
ούτε αν δουν τα αστέρια θα παρηγορηθούν.
Το σώμα απλώς αρνείται την παράδοση 
σ'ενός θανάτου αδερφό σωσία.
Πότε αργά , πότε νωρίς όμως θα με πάρει ο ύπνος σε μια καρέκλα μπαλκονιού
χωρίς αντίδραση δική μου θα τον νοιώσω να ρουφά κάθε μου ελπίδα να ξυπνήσω.
Με μια εικόνα το ταξίδι θα το κάνω, ενός αγέννητου μωρού στα δυο μου χέρια 
να του φωνάζω και απ΄τα σπλάχνα μου να ξέρω πως γεννήθηκε 
κι εκείνο δίχως τα χείλη του να τα κινεί να μου απαντά : είμαι η νύχτα που φοβήθηκες πως θα'ρθει.

4 σχόλια:

karkinos7 είπε...

Καισαν νύχτες φοβισμένες πάνε και ερχόνται σαν συνήθειο μια ζωής θανάτου!
Την Καλημέρα μου!
Καλό μήνα να έχεις!

MYSTELIOS είπε...

Κάνεις μια ωραία αρχή για την πρώτη κιόλας νύκτα του Καλοκαιριού που μας έφτασε και φέτος !!! Καλό Μήνα και Καλό Καλοκαίρι φίλε Μάριε με πολλές επνεύσεις ....

marios104 είπε...

@ karkinos7 Καλό μήνα και σε σένα με λιγότερες τέτοιες νύχτες και περισσότερο φως.
@ ART-TRAVELLER Καλό καλοκαίρι φίλε μου με προτάσεις ψυχής - ας είναι αυτού οι φόβοι που ζωντανεύουν τις αισθήσεις. Καλό μήνα.

Leviathan είπε...

kalo mina na exoume!!! filiaaaa! :)