Όλοι ίδιες ανάγκες μοιραζόμαστε
άλλοι κρυφά κι άλλοι με θάρρος δυνατά να το φωνάζουν
κι ας είναι όλα εύκολα προσβάσιμα
αναζητούμε τις εκπτώσεις να μας δώσουν
με το λιγότερο αντίτιμο το παν που χρειαζόμαστε.
Θα πω ''σ'αγαπώ'' , θα πεις ''κι εγώ''
θα με πονέσει που κι εκεί θα μπει η έκπτωση
στα συναισθήματα που θα πουλήσεις μισοτιμής
αλλά θα είναι πόνος ανεκτός
κάπου θα βρω κι εγώ να ανταλλάξω,
μέχρι να ακούσω καθαρά τις λέξεις της αγάπης .
Φιλίες που κρατούν για ένα χρόνο
συμβάσεις να περάσουμε τα δύσκολα,
ματιές μισές που αλλάζουν γρήγορα κατεύθυνση
και δεν τολμούν να σου κτυπήσουνε την πόρτα,
λόγια βαριά που ύστερα πίσω τα παίρνουμε
δεν εννοούσα τίποτα κι όμως δε σταματάω να μιλάω,
όλα απερίσκεπτα τα ζώντα
κι ας έχουν επιπτώσεις τόσες.
Νύχτες σε έκπτωση κι αυτές,
κορμιά για λίγο αγκαλιασμένα
κι ύστερα ξένα...
υπάρχει μεγαλύτερη κατάπτωση από αυτή μας τη συνήθεια
να μη γνωρίζουμε με ποιον κρεβάτι μοιραζόμαστε
με ποιον παιδιά γεννάμε
με ποιον μαλώνουμε τις μέρες μας;
Είναι οι σχέσεις τεταμένες
και αμοίραστες οι ευθύνες
σαν λάθη που περιμένουμε πριν τα αναγνωρίσουμε
και τη δική τους έκπτωση
στου χρόνου το πέρασμα, όταν κανείς δε θα θυμάται καθαρά
και θα 'ναι πιο εύκολα σε θολωμένα νερά να κολυμπήσουμε
και να το πούμε το ''είχες δίκιο τότε, αλλά τι σημασία τώρα πια αξίζει να του δώσουμε;''
Ανύπαρκτα αν ήταν τα όνειρά μας ,
ίσως μονάχα τότε να γνωρίζαμε τι θέλουμε
και να είχε όραμα ο καθένας να πληρώσει
από την τσέπη του να βάλει το περίσσευμα
κι απ'την καρδιά του ένα δάνειο να πάρει.
Όχι με φτήνια να πλουτίσουμε τις μέρες μας,
είναι μια κάλπικη αγάπη έτσι φτιαγμένη
κι εμείς δειλοί να την περνάμε για ποιότητα.
Κι αν η ποιότητα με ποσοστό μετράται , μην περιμένεις
το λιγότερο και μη κάτω του 100 συμβιβαστείς...έτσι φωνάζω του εαυτού μου
όχι σε κείμενα λευκά ή ηλεκτρονικά τετράδια,
αλλά σε ένα καθρέφτη που τολμά να δείχνει το ψέμα όταν το κρύβω.
άλλοι κρυφά κι άλλοι με θάρρος δυνατά να το φωνάζουν
κι ας είναι όλα εύκολα προσβάσιμα
αναζητούμε τις εκπτώσεις να μας δώσουν
με το λιγότερο αντίτιμο το παν που χρειαζόμαστε.
Θα πω ''σ'αγαπώ'' , θα πεις ''κι εγώ''
θα με πονέσει που κι εκεί θα μπει η έκπτωση
στα συναισθήματα που θα πουλήσεις μισοτιμής
αλλά θα είναι πόνος ανεκτός
κάπου θα βρω κι εγώ να ανταλλάξω,
μέχρι να ακούσω καθαρά τις λέξεις της αγάπης .
Φιλίες που κρατούν για ένα χρόνο
συμβάσεις να περάσουμε τα δύσκολα,
ματιές μισές που αλλάζουν γρήγορα κατεύθυνση
και δεν τολμούν να σου κτυπήσουνε την πόρτα,
λόγια βαριά που ύστερα πίσω τα παίρνουμε
δεν εννοούσα τίποτα κι όμως δε σταματάω να μιλάω,
όλα απερίσκεπτα τα ζώντα
κι ας έχουν επιπτώσεις τόσες.
Νύχτες σε έκπτωση κι αυτές,
κορμιά για λίγο αγκαλιασμένα
κι ύστερα ξένα...
υπάρχει μεγαλύτερη κατάπτωση από αυτή μας τη συνήθεια
να μη γνωρίζουμε με ποιον κρεβάτι μοιραζόμαστε
με ποιον παιδιά γεννάμε
με ποιον μαλώνουμε τις μέρες μας;
Είναι οι σχέσεις τεταμένες
και αμοίραστες οι ευθύνες
σαν λάθη που περιμένουμε πριν τα αναγνωρίσουμε
και τη δική τους έκπτωση
στου χρόνου το πέρασμα, όταν κανείς δε θα θυμάται καθαρά
και θα 'ναι πιο εύκολα σε θολωμένα νερά να κολυμπήσουμε
και να το πούμε το ''είχες δίκιο τότε, αλλά τι σημασία τώρα πια αξίζει να του δώσουμε;''
Ανύπαρκτα αν ήταν τα όνειρά μας ,
ίσως μονάχα τότε να γνωρίζαμε τι θέλουμε
και να είχε όραμα ο καθένας να πληρώσει
από την τσέπη του να βάλει το περίσσευμα
κι απ'την καρδιά του ένα δάνειο να πάρει.
Όχι με φτήνια να πλουτίσουμε τις μέρες μας,
είναι μια κάλπικη αγάπη έτσι φτιαγμένη
κι εμείς δειλοί να την περνάμε για ποιότητα.
Κι αν η ποιότητα με ποσοστό μετράται , μην περιμένεις
το λιγότερο και μη κάτω του 100 συμβιβαστείς...έτσι φωνάζω του εαυτού μου
όχι σε κείμενα λευκά ή ηλεκτρονικά τετράδια,
αλλά σε ένα καθρέφτη που τολμά να δείχνει το ψέμα όταν το κρύβω.
5 σχόλια:
Σε τούτο τον κυκλικό χορό της έκπτωσης σε βρίσκω ενα δύσκολο βραδυ μεγαλης σιωπής.
Θελω αλλου να μιλήσω αλλα σε σενα γραφω
αλλου να αγκαλιάστω μα μπλέκομαι στις λέξεις σου
Μιά εκπτωση βιώνω προγραμματισμένη.
Αυτο δεν την κάνει λίγοτερο οδυνηρή.
Με σένα απλα τη μοιράζομαι για να μη νιώθεις ετσι μόνος ανάμεσα σε τόσα πεταμενα αισθήματα σε καλαθια ευκαιρίας, κοψοχρονιάς που πουλιούνται για να σου θυμίσω ότι καποιες φορές το πιο φτηνό ηταν το μεχρι χθες ...ανεκτίμητο.
εχω χασει πολλα για να μην κανω εκπτωσεις στις σχεσεις μου τους ανθρωπους , αλλα και αυτα τα λιγα που κερδισα ειναι σημαντικα , τουλαχιστον δεν κανω εκπτωσεις με τους αμεσα ενδιαφερομενους ,με αυτους θελω να ειμαι οπως ειμαι ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο , καλημερες !!!
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ!!!
και όλοι τρέχουνε...
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ!!!
και πηγαίνουν...
στα συναισθήματα, στις στιγμές, στην αλήθεια...
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ!!!!
ακούω από μακρυά να φωνάζουν,
εγώ δεν τρέχω
"Σε αγαπάω" φωνάζω, "μου λείπεις" σου λέω, δεν κρύβομαι, ούτε μάσκα φοράω, ούτε στη σιωπή αφήνομαι.
Σε αγκαλιάζω μέχρι να χρειαστεί εσύ να φύγεις, περνώ ώρες μαζί σου γεμίζοντας στιγμές και μέρες και όταν δεν μπορώ και είμαι μακριά, στις θυμίζω...
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ!!!!
Εγώ δεν κάνω!
Μιλώ και γράφω με την αλήθεια τη γλυκιά μου, και τη χαρίζω και σε σένα... για να μη σταματήσεις να κάνεις όνειρα και να προσπαθείς πάντα να τα πραγματοποιείς...
Υπέροχο και αφοπλιστικά ειλικρινές το κείμενο σου Μάριε!
@Αισθηματική ηλικία : Με τιμά άλλη μια φορά η παρουσία σου, γιατί ξέρω ότι δεν κάνεις εκπτώσεις εσύ ο ίδιος. Εύχομαι να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι να το εκτιμήσουν φίλε μου, μέχρι τότε συνιστώ την απομόνωση και ένα γρήγορο προσπέρασμα στη φτήνια.
@the boy with the arab strap : Ελπίζω πάντοτε με την ίδια φροντίδα να προσέχεις κάθε σου επαφή και να μη χρειαστεί ποτέ να δεις το διαφορετικό από τους άλλους, όλα πολύτιμα κι ατόφια.
@Sweet truth : Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα κι εύχομαι να βρίσκεις τέτοιους στο δρόμο σου που να το εκτιμούν και να σου φέρονται επάξια. Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου.
@ spiros : Σε ευχαριστώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου