Είδα μπροστά μου αυτό το στόμα από ατσάλι
κι έμεινα για κάμποσα λεπτά να το παρατηρώ
μέσα του μπαίνουν και γεμίζουν το στομάχι του
όλοι οι διψασμένοι ταξιδιώτες
κι αυτό χορταίνει μόνο για λίγο
μέχρι λιμάνι να βρει να τους ξεράσει
κι άλλους να πάρει μαζί του.
Οι συνειρμοί του νου είναι για αυτό που βλέπω
κι ότι θα νιώσω όταν φαγωθώ κι ο ίδιος από εκείνο το πελώριο τέρας
που στη θάλασσα το προσκυνάμε μη μας εγκαταλείψει.
Γιατί αν στα νερά βρεθούμε μόνοι,θα ξεχάσουμε τη μήτρα που μας δίδαξε κολύμπι κι έτσι δειλά ο ένας μετά τον άλλον θα βουλιάζουμε.
8 σχόλια:
"Γιατί αν στα νερά βρεθούμε μόνοι,θα ξεχάσουμε τη μήτρα που μας δίδαξε κολύμπι κι έτσι δειλά ο ένας μετά τον άλλον θα βουλιάζουμε"...
Ξέρεις, φίλε πόσο σοφή είναι η φράση αυτή που έγραψες εδώ;
Πόσα ξεχνάμε όταν μόνοι μένουμε
και ... ναυαγοί περιπλανιώμαστε ή,
πνιγόμαστε στα μαύρα της ζωής τα νερά;...
Καλημέρα, φίλε μου!
Τα φιλιά μου!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Tα παντα ολα και με νοημα το ποιημα σου !!
"κι ότι θα νιώσω όταν φαγωθώ κι ο ίδιος από εκείνο το πελώριο τέρας
που στη θάλασσα το προσκυνάμε μη μας εγκαταλείψει"
Σαν να γυρνάμε ξανά και ξανά γύρω από το ίδιο σταυροδρόμοι με τις ίδιες ταμπέλες χωρίς να αποφασίζουμε ποιον δρόμο να πάρουμε.
Και όταν αποφασίζουμε... κοιτάμε πάλι πίσω νοσταλγικά μετανιωμένοι...
@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ :Καλησπέρα και μεγάλη μου χαρά τη φλόγα σου να φέρνεις να ζεστάνεις τα νερά μου. Αν είχαμε λίγη από τη σοφία που η καρδιά μας συγκεντρώνει, ποιος θα φοβόταν το κολύμπι μοναχός του; Όλα ξεχνιούνται μπρος στην ανάγκη μας να είμαστε παρέα.
@Δημήτρης Μαχαίρας : Εμείς βάζουμε το νόημα νομίζω και χαίρομαι που έβαλες αυτό που είχες ανάγκη να δεις να γράφεται. Καλησπέρα μεγάλη.
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ :Κάπως το πλοίο να μη μας βγάζει εκεί που έχουμε ανάγκη , αλλά εκεί που αυτό μας αναγκάζει. Αν η πορεία του ήταν στα χέρια μας νομίζω προς την πάνω θάλασσα θα στοχεύαμε. Καλησπέρα φίλε μου, χαίρομαι που σε συναντώ όλο και πιο συχνά στα λημέρια μου.
Πάντα υπέροχη η γραφή σου φίλε μου με μεγάλα νοήματα !!! καλό βράδυ ...
Πάρε με και μένα μαζί σου!
να πνιγώ θέλω στο βυθό τον απύθμενο του λαιμού σου...
σε κείνο τον Μόμπυ Ντικ όπως θα τον λες.
Να με ξεβράσει σε κάποια αμμουδιά, κάποια παραλία, να ζωντανέψω.
ομορφο
Δημοσίευση σχολίου