Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Σχέσεις παραμυθένιες

Tα παραμύθια κάποτε είχαν τους ρόλους τους ξεκάθαρους : αυτόν εκεί τον βλέπεις; Είναι ο κακός ο λύκος. Εκείνη εκεί ; Η κακιά η μάγισσα. Και όλοι φυλάγονταν με σύνεση από το κακό τους το όνομα που ακολουθούσε τη μορφή τους. Και όσοι από απροσεξία ή από δόλιο παιχνίδι της μοίρας δεν πρόσεξαν κι έπεσαν στην παγίδα τους, τουλάχιστον και πάλι η φήμη των κακών αυτών φιγούρων τους έσωζε από βέβαιο θάνατο (το σάπιο μήλο, η ακίδα που τρύπησε το χέρι, τα γαμψά νύχια, όλα υπήρχαν στο ρεπερτόριό τους και όλα επιτρέπονταν σε αυτά τα παραμύθια και πόσα ακόμα δε μας διάβασε κανείς για να μη μας φοβίσει παραπάνω).

Παραμύθι :  ψέμα / δάσος / άδικο / πίστη

Κάποτε τα παραμύθια είχαν αρχή και τέλος, ξεκινούσαν με λιακάδες και δεν τελείωναν μέχρι να τις βλέπαμε πάλι στα κεφάλια μας να επιπλέουν. Είχαμε τη μια φορά, την απροσδιόριστη που άθελά της έδειχνε πως μόνο μια φορά συνέβη και τον έναν καιρό τον ασαφή, του κάποτε σαν να λέμε. Αλλά και κανείς δεν απορούσε, ούτε ζητούσε διευκρινήσεις, αρκεί να ήταν μακρυά από εμάς (γιατί γνωρίζαμε από πριν πως παραμύθι χωρίς δράκο δεν νοείται, οπότε τι να το κάνουμε να ξέρουμε το πότε, αφού ποτέ δε θα θέλαμε να το φτάσουμε;) Εκεί λοιπόν που όλοι ζούσανε καλά κι εμείς καλύτερα, λες και κάναμε ευχή να πιάσει, όλα ήταν πιο ασφαλή και τακτοποιημένα, κουτάκια στοιβαγμένα δίπλα στο άλλο. 

Ασφάλεια : ψευδαίσθηση / κουμπί / ετοιμοπόλεμος / αγκαλιά

Τώρα τα παραμύθια δεν τα λέμε με την ίδια ευκολία στα παιδιά όσο τα λέμε στους εαυτούς μας και στους γύρω μας. Τώρα δεν έχουμε καθορισμένη αρχή , ούτε - δυστυχία κι αυτό να το τονίζω - τέλος που να ξέρουμε πότε θα φτάσει να μας λυτρώσει. Τώρα δεν έχουμε ευδιάκριτα σημάδια των κακών προσώπων, κυκλοφορούν ανάμεσά μας όλοι οι λύκοι , οι μάγισσες, τα μήλα τα δηλητηριασμένα κι εμείς μαζί τους πορευόμαστε. Κι όταν κάποια στιγμή μάθουμε τα λόγια τους τι ψέμα είναι ποτισμένα και πόσο από αυτό έχουμε εισπνεύσει, δε γινόμαστε καλά, ούτε καλύτερα. Χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας . Κι αν ξέραμε στα σίγουρα να πετάμε, χαλάλι αυτή η γη να υποχωρήσει. Όταν όμως δεν έχουμε φτερά το χάος είναι απύθμενο στην πτώση.

Αδυνατώ : να βρω τις λέξεις να δηλώσω μια σύγχηση, άλλα να πιστεύω και άλλα να μαθαίνω.

Μακάρι να είχα ένα παραμύθι στα χέρια μου να δω τις οδηγίες χρήσης του, δεν μπορεί κάπου θα είναι γραμμένες, κάπου που να λέει τι να κάνω σε περίπτωση που μαζευτούν πολλοί και ξαφνικοί κίνδυνοι μπροστά μου. Αρκεί να αρχίσω τα ξόρκια; Μήπως έτσι θα πέσουν οι μάσκες και βγάλω μιαν άκρη, ένα νήμα να με οδηγήσει στο φως; Όταν ανάμεσα σε δυο πρόσωπα ακούς μια ιστορία , είναι σίγουρο ότι θα την ακούσεις διαφορετική από τον καθένα, αλλά όταν κι εσύ είσαι μέρος σε αυτή την ιστορία, δε σου αρκούν οι πολλές οπτικές, θέλεις την αληθινή. Κάποιος παραποιεί, κάποιος όχι, ίσως και οι δύο, ίσως κανείς. Ίσως με όλα τα τραγούδια να ξεχνάω και να ηρεμώ. Αλλά θέλω και να θυμώσω. Δεν είμαι χάρτινος εγώ. Είμαι; 


17 σχόλια:

the boy with the arab strap είπε...

οταν εισαι δυνατος και σιγουρος για τον ευατο σου (καλα κια ποτε γινεται αυτο ?) δεν μπορει να σε πλησιασει ου ο κακος ο λυκος (αμαν με αυτον τον κακο λυκο ειναι απο τα πιο συμπαθει ζωα ) ουτε και να σε βλαψει κανεις . ολοι αυτοι που μας πλησιαζουν βλεπουν τις πληγες μας και γνωριζουν οτι μπορει να μας βλαψουν η οτιδηποτε αλλο βαζουν στο κεφαλι τους , οποτε κοιτα να εισαι εσυ καλα και κανεις δεν σε αγγιζει με κακους σκοπους, καλημερες δυνατες !!!

Prisoned Soul είπε...

Με τον καιρό θα αρχίσεις να τους αναγνωρίζεις τους κακούς και θα τους περιθωριοποιήσεις για να μη βλάψουν ούτε εσένα, ούτε κανέναν άλλον. Εσύ έχεις τη δύναμη να το κάνεις αυτό, διότι, καλέ μου δεν είσαι χάρτινος, είσαι όσο πιο αληθινός και πολυεπίπεδος μπορεί κανείς να είναι. :)
Φιλιά και μια μεγάλη καλημέρα να σε αγκαλιάσει.

immabill είπε...

Οι τελευταιες 5-6 σειρες ειναι πραγματα που σκεφτομαι συνεχεια. Εχω αντιμετωπισει καταστασεις που ναι θυμωνεις, τσακωνεσαι για καποιο θεμα και αδυνατεις να βρεις την αληθεια. Ειναι μια αραγε ? Και παντα καταληγω στο οτι δεν χρειαζεται να ψαχνουμε να βρουμε ποιος εχει δικιο. Ισως εχουν και οι 2 και πολυ απλα διαφερουν τα πιστευω και οι αντιληψεις τους. Δυο διαφορετικες οπτικες γωνιες , 2 διαφορετικα status quo !! Δεν ξερω αν ειναι ''βολικο'' ενα τετοιο συμπερασμα αλλα δυστυχως μερικες φορες αναγκαζεσαι να καταληξεις εκει. Και κλεινοντας, αν και στη ζωη οι κακοι ηταν τοσο ευδιακριτοι οσο στα παραμυθια, τοτε ισως να μην την λεγαμε ζωη, αλλα παραμυθι κ αυτη !! Μ αρεσει που οι αγαπητοι απο πανω μου πιστευουν τοσο στη δυναμη του ανθρωπου αλλα εγω δεν ξερω αν ειναι εφικτο κατι τετοιο. Το μονο που σιγουρα μπορεις να κανεις ειναι να ''σκληραγωγησεις'' τον ευατο σου ωστε να ειναι ετοιμος στο παν ενδεχομενο.. Οσο αυτο ειναι δυνατον .. Καλο απογευμα φιλε μου :):)

giorgos είπε...

Όλα είναι στη ζωή και όλα δείχνουν ότι είσαι ζωντανός! Όλα είναι δικά σου, μέρος της ζωής σου, ακόμη και τα παραμύθια. Ζήσε λοιπόν το δικό σου παραμύθι και κάνε να τελειώσει με καλο ουρανό.
Ακόμη και αν τον βλέπεις από το ισόγειο... ή το υπόγειο...

SG είπε...

Με μια ερώτηση θα σχολιάσω τις τελευταίες, μπλε σου λέξεις: γνωρίζεις για πόσο βαθιά κοψίματα είναι ικανό το χαρτί;

Καλή σου νύχτα.
Φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Τί ωραία γραφή!

Λέω ίσως, ίσως και εμείς να μην είμαστε τόσο απλοί όσα τα παραμύθια και οι "αλήθειες" τους να μην μας κάνουν... μέσα στην πολυπλοκότητα μας, ψάχνουμε μία "αλήθεια" που είναι πέρα από αυτήν...

Καλό ξημέρωνα να 'χεις

marios104 είπε...

@the boy with the arab strap : Κι όμως πολλές φορές είναι δίπλα σου αυτοί οι λύκοι (που συμφωνώ, τι μας έφταιξαν και δαιμονοποιήσαμε τόσο πολύ αυτά τα ζώα;) και δεν το καταλαβαίνεις παρά μόνο αν από τύχη τα φέρει έτσι ο χρόνος μπροστά σου. Τότε τι κάνεις; Έπεσα και ξανά έπεσα από τα σύννεφα και γίνομαι όλο και πιο επιφυλακτικός... Καλησπέρα!

@ Sweet truth : Κοντεύω τα 28 , έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους και όμως την πατάω, ίσως επειδή είμαι καλοπροαίρετος και σκέφτομαι ότι και οι άλλοι δεν έχουν όφελος από μένα να με βλάψουν. Ξεχνάω όμως ότι δε βλάπτουν μόνο από όφελος. Το γουστάρουν επίσης. Καλησπέρα και σε ευχαριστώ πολύ, σε φιλώ.

marios104 είπε...

@Basilis : Όπως έγραψα και στο πάνω σχόλιο , δεν καταλαβαίνω πως πέφτω πάντα πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων που μπροστά σου όλα είναι καλά και άγια και πίσω σου σε θάβουν αγρια. Είμαι άνθρωπος που μιλάω μπροστά στους άλλους κι ας τσακωθώ και με ενοχλεί όταν οι άλλοι δεν το κάνουν. Ας τα πούμε όλα ανοικτά επιτέλους, μπας και ξεκαθαρίσουμε τίποτα!Ουφ, δεν μπορώ, τα ίδια και τα ίδια!Αυτό που λες όμως είναι το πιο κατάλληλο νομίζω, να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα και από όλους. Δυστυχώς.

marios104 είπε...

@giorgos : Δίκιο μεγάλο έχεις και ευτυχώς λίγα πράγματα κατορθώνουν να με παγώσουν, αν και αρκετά με σαστίζουν.Για λίγο όμως και ξανά χαμόγελο. Ευχαριστώ για την επίσκεψη, σε χαιρετώ !

@StoneFace : Ναι, δεν το είχα σκεφτεί έτσι, αν και μου έχει συμβεί αυτό που λες. Τελικά από εκεί που δεν το περιμένεις πληγώνεσαι. Καλησπέρα μεγάλη.

@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : Ευχαριστώ για το σχόλιό σου και για την παρουσία σου. Ίσως να είναι όπως τα λες, δες μπορώ να περιμένω να ζωντανέψουν τα παραμύθια , αλλά ελπίζω να λιγοστέψουν οι παραμυθάδες!Καλησπέρα!

the boy with the arab strap είπε...

marios .....οι αδυναμιες μας μας τους φερνουν διπλα μας ;(

Dust in the wind (Σκόνη στον άνεμο) είπε...

Δυστυχώς δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσεως..είμαστε τελείως ανυπεράσπιστοι και μόνοι μπροστά στους κινδύνους....πως καταντήσαμε έτσι να ζούμε πίσω από μάσκες..γιατί ο άνθρωπος να διαλέγει πιό εύκολα το ψέμα από την αλήθεια?
Συμβουλή..να θυμώνεις που και που γιατί στο τέλος θα σε λιώσουν...
Καλό απόγευμα!!!!

MYSTELIOS είπε...

Καλησπέρα φίλε Μάριε , το κακό είναι ότι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε με παραμύθια και το χειρότερο μάθαμε να ζούμε με αυτά και τελικά να μας αρέσουν κιόλας , δυστυχώς τόσο πολύ βολευτήκαμε και πιστέψαμε σε αυτά που δεν μπορούμε τώρα πια να τα ξεχωρίσουμε από την αλήθεια και την πραγματικότητα ...
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις !!!

Μάρκος είπε...

Εχουμε αναγκη απο παραμυθι η' απο παραμυθια;
Πολυ ομορφο το κειμενο σου- αεναου προβληματισμου.
Την καληνυχτα μου

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Ακόμη κι αν εισαι απο χαρτί
να θυμώσεις
να θυμώσεις μέχρι να φτάσεις στην αλήθεια
...

marios104 είπε...

@Dust in the wind : Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, αν και ο θυμός δεν είναι ένας λόγος να υπάρχω, τον χρειάζομαι κι αυτόν απ'ότι φαίνεται. Καλησπέρα!

@ ART-TRAVELLER : Να τα ξεχωρίσουμε όμως, να τα ξεχωρίσουμε αν θέλουμε να έχουμε διάθεση να λέμε τα καινούργια κι όχι θυμό. Ας είναι... Καλησπέρα !

marios104 είπε...

@Μάρκος : Έχουμε και παραέχουμε , αρκεί να είναι οι πλευρές όλες ενήμερες... ευχαριστώ φίλε μου :-)

@Αισθηματική ηλικία : Το έκανα και πού αυτό οδηγεί δεν είμαι σίγουρος...αλλά είναι αναγκαίο. Σε ευχαριστώ!

Leviathan είπε...

xartinos kanenas mas den einai...nomizo :) kali evdomada! kiss!